Kwarantanna ograniczyła skargi, ale nie przemoc

Zsuzsanna, Marisa, Alessandra, Maria Angela, Viviana, Gina Lorenza, Lorena, Rossella, Bruna, Barbara, Larisa. Od początku blokady we Włoszech jest 11 ofiar, a lista może dramatycznie wzrosnąć. I nie, nie mówimy o koronawirusie. Te kobiety zginęły z rąk tych, którzy powiedzieli, że je kochają – a raczej powinni je kochać, towarzyszy, chłopaków, mężów, dzieci, wnuków, kuzynów. Podczas gdy świat wydaje się zatrzymał, przemoc ze względu na płeć trwa nadal w murach domu. To miejsce, które dla wielu jest bezpieczną przystanią, dla innych zamieniło się w więzienie, z którego trudno uciec bez szwanku.

Przymusowe współżycie pogorszyło sytuację

Kwarantanna przyspieszyła sytuację – co było do przewidzenia – zmuszając kobiety do życia dzień i noc pod jednym dachem ze swoim prześladowcą. Rośnie napięcie, rosną różnice, rośnie liczba ofiar, ale maleje liczba skarg. Ponieważ o ile raportowanie było już wcześniej trudne, odosobnienie uczyniło to prawie niemożliwym. A czaty pod numerem 1522 (aktywne w 5 językach: włoskim, angielskim, francuskim, hiszpańskim i arabskim) ani inne inicjatywy promowane przez ośrodki antyprzemocowe nie wystarczyły, by powstrzymać tę globalną plagę, która pod pewnymi względami się wyróżnia. jeśli chodzi o demokrację, nie rozróżniając koloru skóry, pochodzenia etnicznego, klasy społecznej czy religii. Działa bezkrytycznie i nie zatrzymuje się przed żadną zasadą dystansu społecznego.

Możliwe rozwiązania

Ale co można było zrobić, aby powstrzymać tę masakrę? Pierwszym problemem, na który należy zwrócić uwagę, jest brak dostępności ośrodków walki z przemocą, które mogłyby przyjąć nowych gości podczas kryzysu zdrowotnego. Można więc pomyśleć o znalezieniu nowych struktur, w których można by dać schronienie kobietom i dzieciom w trudnej sytuacji lub wyposażyć już istniejące w tampony, zestawy sanitarne, środki dezynfekujące i odkażające. Ponadto sędzia sądu rzymskiego Paola Di Nicola nalega na konieczność skrupulatnego przestrzegania art. 384 bis, który przewiduje pilne usunięcie z domu rodzinnego każdego, kto dopuszcza się agresywnego i brutalnego zachowania.

Pilnie potrzebne są ukierunkowane interwencje

Po smutku, złości i bólu pilnie trzeba więc podjąć działanie. Aby to zrobić, trzeba pokazać ofiarom, że nie są sami, ale nie słowami, potrzebują ukierunkowanych interwencji i konkretnej pomocy. Kobietobójstwo nie jest nieuniknionym przeznaczeniem i należy umożliwić kobietom uwierzenie w to. Dlatego zachęcamy instytucje do podjęcia szybkich działań w celu powstrzymania zjawiska, które podważa nie tylko życie tysięcy kobiet, ale także stopień cywilizacyjny państwa.