Ukryty narcyz: kim jest i jak można go rozpoznać
Czarujący i uwodzicielski, ale też fałszywy i manipulujący: narcyz to typ mężczyzny, którego każda kobieta chciałaby uniknąć za wszelką cenę. Czasami jednak można to rozpoznać zbyt późno, gdy ważne uczucia, takie jak miłość, weszły już w związek.Aby móc lepiej zidentyfikować osobę cierpiącą na narcyzm, trzeba mieć świadomość, że istnieją różne „gatunki” Narcyza Trudniejszy do zdemaskowania jest z pewnością tak zwany ukryty narcyz, prawdziwy mag udawania.
Kiedy narcyzm staje się patologiczny
Zanim odkryjemy wszystkie cechy, które czynią z mężczyzny przykrywkę narcyzów, warto wiedzieć, że narcyzm nie zawsze jest zaburzeniem patologicznym. W rzeczywistości w psychologii możemy rozpoznać dwa różne przypadki, tak zwany „zdrowy” narcyzm i patologiczny, który znajdujemy w różnych międzynarodowych studiach i badaniach pod nazwą narcystyczne zaburzenie osobowości.
To wyjaśnienie jest bardzo ważne, ponieważ każdy z nas ma składnik narcystyczny, nawet jeśli nie jesteśmy tego świadomi. Na przykład osoba, która głęboko kocha siebie, starannie traktuje swój wizerunek, stara się zademonstrować swój talent w określonej dziedzinie, i która jest dumna z tego, co zrobiła, może mieć skłonności narcystyczne. brakuje, by narcyzm stał się prawdziwym narcyzmem zaburzenie osobowościlub zaburzenie osobowości.
Zobacz też
Wszystko to dzieje się, gdy jednostka prezentuje „autentyczną fiksację na swoim wizerunku i swojej osobie, a następnie rozwija szereg zachowań manipulacyjnych. Nie jest to więc już prosta cecha, ale patologiczna cecha osobowości, ponieważ oddziałuje w niewłaściwy sposób z relacje interpersonalne danego podmiotu.
Ogólnie rzecz biorąc, narcyz jest rozpoznawany za nieustanną krytykę, którą kieruje do innych – a nigdy do siebie – za manipulację bez empatii, za odwoływanie się do poczucia winy otaczających go osób i za urojenia wielkości, które wyraźnie się manifestują.
Różnica między jawnym narcyzem a ukrytym narcyzem
Jak już wspomnieliśmy, mówiąc o patologicznym narcyzmie, konieczne jest rozróżnienie różnych osobowości. W psychologii termin „otwarty” jest używany do wskazania tych zaburzeń z oczywistym zachowaniem ze strony osoby, która na nie cierpi. Z drugiej strony „ukryty” odnosi się do tych ukrytych postaw, które sprawiają, że diagnoza problemu jest jeszcze bardziej skomplikowana.
Aby sprowadzić to wszystko z powrotem do omawianego nieładu, można powiedzieć, że jawny narcyz jest ogólnie najbardziej znanym, z nieodpartą charyzmą i urokiem, wielkim uwodzicielem, który uwielbia być w centrum uwagi i któremu wyraźnie brakuje empatia w porównaniach innych, którym zastępuje taktykę eksperta manipulatora.
Natomiast ukryty narcyz to zawsze człowiek skupiony na sobie, zdolny do wykorzystywania innych na swoją korzyść i „ustalania z partnerem przypadków emocjonalnej zależności. Ma też pragnienie chwały i sukcesu, ale maska pod „idealizmem i niepewnością. problem sytuacja.
© iStock
Jak rozpoznać ukrytego narcyza: 5 cech, które go demaskują
Zrozumienie, że masz do czynienia z ukrytym narcyzem, jest pierwszym krokiem do poznania sposobu interakcji z nim. Jak już wcześniej wspomniano, nie zawsze jest łatwo go rozpoznać, ale można zidentyfikować co najmniej 5 wspólnych cech, które demaskują to w naszych oczach.
1. Ciągłe dążenie do dyskretnego podziwu
W przeciwieństwie do narcystycznego jawnego nieładu, skryti nie chcą być w oczywisty sposób w centrum uwagi, co tłumaczy ich nieśmiała i powściągliwa aura, od której zaczynają się relacje międzyludzkie, zwłaszcza te miłosne. Oznacza to, że poszukiwanie dla nich podziwu nie odbywa się za pomocą rażących gestów lub jako lidera grupy: żądają tego dla swojego sposobu bycia, dla tych fantazji o sławie i chwale, które kryją się bez wiedzy wszystkich.
Powściągliwa i nieśmiała postawa zmienia się znacznie, gdy światło reflektorów nie jest na nich tak, jak się spodziewali.W ten sposób wyzwalają jedną ze swoich najniebezpieczniejszych broni, a mianowicie zachowanie pasywno-agresywne: narcyści nigdy nie ujawnią swojej złości ani frustracji, oddając się. jest to niemożliwe ze względu na traktowanie milczenia, które rezerwują dla swoich „ofiar”.
2. Nieśmiałość i wrażliwość
W wyobraźni wszystkich narcystyczne zachowanie jest tym, co postrzega jako urojenia protagonizmu i wielkości, a także fantazje o sukcesie i sławie.Postawa ta tłumaczy się ekshibicjonistyczną potrzebą narcystycznego podmiotu, aby był rozpoznawany przez innych. Jedna z cech, które kryją się narcyzom brakuje, a to może oszukać osoby, które mają z nimi kontakt, przede wszystkim partnerów.
Nierzadko słyszy się, że wiele kobiet fascynuje się nie „supermanem” Nietszchego, ale nieśmiałym i samotnym chłopcem, który otwiera się „sam” z nimi, opowiadając o swoim trudnym życiu. Jednak dobrze jest wiedzieć, że okazywanie bólu nigdy nie jest dobrą rzeczą. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń, ukryci narcyzowie wykorzystują atmosferę ofiary w związku, aby móc uzyskać wszystko, czego chcą od osób wokół nich. Poczucie narcystycznej wyższości i dążenie do wielkości nie zniknęły, ale przybierają tylko inną fasadę, nieśmiałą, skromną lub bezbronną.
Siłą tego narcyza nie są już jego talenty, jak w przypadku jawności, ale jego pech lub wady, z powodu których wierzy, że ma prawo do specjalnego traktowania przez szczęśliwszych i szczęśliwszych innych.
3. Tylko pozorna empatia
Jeśli jawny narcyz jest zawsze stwierdzonym brakiem empatii, osobowość ukrytą można określić jako bardziej „przewrotną”. W rzeczywistości empatia, którą okazuje, jest jednostronna, to znaczy tylko dla niego. Aby to zrobić, wielokrotnie pokazuje się jako ofiara, być może obwiniając innych za popełnione błędy lub z jakiegokolwiek innego powodu. zmylić otaczających go ludzi z braku empatii wobec innych.
Ponadto, gdy narcyści ranią kogoś swoją postawą i zwracają na to uwagę, całkowicie odcinają komunikację i są bezinteresowni. Właśnie z takiego zachowania podkreśla się wagę, jaką przywiązują tylko do siebie, nie mogąc mieć prawdziwych uczuć do innych.
4. Trudności w relacjach międzyludzkich
Inną typową cechą ukrytego narcyza jest „wycofanie społeczne”. Dzieje się tak dlatego, że jeśli z jednej strony temat jawny okaże się błyskotliwy, przedsiębiorczy i pewny siebie wobec wszystkich, to osobowości ukryte są znacznie bardziej wybiórcze pod względem frekwencji. Wszystko to idealnie pasuje do ich nieśmiałej i powściągliwej fasady, z jaką prezentują się na początku związku.
Brak bliskich przyjaciół lub znajomych to znak, na który należy zwracać szczególną uwagę: Osoby z ukrytym narcyzmem wybierają ludzi, którymi się otaczają, wyłącznie na podstawie własnych korzyści. Jest oportunistą i kalkulującym, zwłaszcza jeśli chodzi o zysk ekonomiczny.
Usunięci z wewnętrznego kręgu „przyjaciół”, ukryci narcyzowie nie będą wiedzieć, jak odnosić się do innych i nawet nie będą próbować. Ignorują wszystkich, którzy nie szanują tego wizerunku i kryteriów selekcji, by stać się częścią ich wiedzy, patrząc na nich z wyższością.
5. Dewaluacja partnera
Walka z narcystycznym partnerem nigdy nie jest łatwa, wręcz przeciwnie. W zależności od rodzaju narcyzmu, z jakim masz do czynienia, jesteś narażony na postawy, które silnie niszczą poczucie własnej wartości.Przede wszystkim dewaluacja.Jeżeli narcyz czuje, że jest zbyt zależny od partnera, stara się odbudować porządek - czyli władza - w parze podkopuje jej pewność siebie i ją dewaluuje. Ponadto, ponieważ ukryty podmiot ma poważne braki w poczuciu własnej wartości, ma tendencję do szukania partnera, który sprawi, że będzie "błyszczał" w oczach inni, tylko z powodu jego jedynej potrzeby wyższości.
Z drugiej jednak strony, jeśli partner osiąga lepsze wyniki niż ona, zwłaszcza w miejscu pracy i/lub ekonomii, będzie czuła wobec niej silną zazdrość, co objawi się w istocie atakiem wymierzonym w jej samego siebie. zaufania Dlatego rozumie się, że taki związek jest toksyczny i niebezpieczny, nawet na krótką metę.
Jak możesz zostawić narcyza?
Romans z osobą cierpiącą na zaburzenie narcystyczne może mieć bardzo poważny wpływ na samopoczucie psychiczne partnera. Opuszczenie człowieka-Narcyza jest możliwe, ale nie jest łatwe i to nie tylko dla roli tego ostatniego.Właściwie pierwsza praca, którą należy wykonać, dotyczy samego siebie: rozpoznania, że z jednej strony padło się ofiarą emocjonalnego manipulatora, az drugiej grało się według jego zasad przez jakiś czas.
Kiedy już to uznają, wielu sugeruje przyjęcie ścieżki wsparcia psychologicznego, która służy zarówno lepszemu zrozumieniu własnej słabości na polu emocjonalnym, jak i odbudowie poczucia własnej wartości, nadszarpniętej w trakcie związku.
Wreszcie, bardzo ważne jest zamknięcie jakiejkolwiek formy relacji z byłym partnerem, który prawdopodobnie nie zaakceptuje usunięcia partnera. Żadnych wiadomości, telefonów ani komentarzy na portalach społecznościowych: oderwanie musi być zdefiniowane, aby nie podważać wyników uzyskanych w procesie odzyskiwania świadomości i spokoju.
