Anna May Wong: zaangażowanie kobiety w kino inkluzywne
Pomyśl, jak trudno było być kobietą i jednocześnie Azjatką w Stanach Zjednoczonych w latach 20. Dziś przypomina nam o tym Google Doodle, świętujący Annę May Wong, pierwszą aktorkę pochodzenia azjatyckiego, która zadebiutować w Hollywood. Nie było dnia, kiedy ta kobieta przestała walczyć z uprzedzeniami, by docenić swój talent filmowy.
Urodzona w 1905 roku w dzielnicy Chinatown w Los Angeles Anna May Wong, urodzona jako Wong Liu Tsong, pochodzi ze skromnej rodziny chińskiego pochodzenia i od dziecka ma bardzo jasne pomysły: chce zostać aktorką.
Rasizm i opresyjna rodzina: marzenie przeciwne od początku
Ale między mówieniem a robieniem, jak wiemy, jest morze, ale także uprzedzenia, stereotypy i rasizm, z którymi azjatyccy imigranci zmuszeni byli cierpieć każdego dnia. Anna musi jednak zderzyć się nie tylko z otępieniem amerykańskiego społeczeństwa, bo istnieje też głęboko tradycjonalistyczna rodzina, która obawia się, że ich córka może wywołać skandal.
Mimo to, w 1922 roku, w wieku 17 lat, aktorka zadebiutowała w jednym z pierwszych kolorowych filmów w historii kina „Droga morza”, ale nie grając już wyłącznie jako drugorzędna aktorka lub Zwykły dodatek, Tak naprawdę pamiętamy, że w czasie obowiązywania Kodeksu Haysa, zbioru surowych zasad, w tym zakazu przedstawiania na dużym ekranie miłosnych relacji między aktorami różnych narodowości, Anna postanawia wyjechać do Europy.
Stary Kontynent jest całkowicie zafascynowany wizerunkiem tej kobiety, która nie daje się zaszufladkować w sztywnych schematach myślowych i to tutaj dostaje znaczące role, jak w filmie „Picadilly” z 1929 r. Oficjalna konsekracja następuje po powrocie do domu , gdzie występuje u boku kultowej Marleny Dietrich w filmie Josefa von Sternberga „Shanghai Express”.
Chwała i sława nie wystarczą, by ostatecznie wykorzenić dyskryminację etniczną: w rzeczywistości Wong nadal otrzymuje znacznie niższe pensje niż jej niechińsko-amerykańscy koledzy i, w 1935 roku, najpoważniejszy epizod w historii jej kariery, kiedy aktorka jest całkowicie zlekceważona przez Metro-Goldwyn-Mayer za główną rolę w filmie „Dobra Ziemia”, widząc, że woli nieamerykańską aktorkę, Niemkę Luise Rainer, która zostanie nawet nagrodzona Oscarem. Oprócz obrażeń, także zniewagi.
Gorzkie rozczarowanie skłania ją do tymczasowego opuszczenia sceny i wyruszenia na odkrywanie Chin i ich dziedzictwa kulturowego. Tutaj jednak cierpi na drugą formę rasizmu: Chińczycy zarzucają jej, że jest „zbyt amerykańska”.
Po II wojnie światowej powraca na plan pierwszy z udziałem w cyklu „Galeria Madame Liu-Tsong”, który warto wspomnieć jako pierwszy program, w którym bohaterką jest kobieta pochodzenia azjatyckiego.
Zobacz też
Ikona stylu, która opuściła nas zbyt wcześnie
Anna May Wong była nie tylko aktorką, ale prawdziwą ikoną stylu. Niezwykła piękność otulona długim czerwonym cheongsam (tradycyjna chińska sukienka), wachlarzem i kolczykami z kandelabrami. W latach 30. została nawet wybrana „najlepiej ubraną kobietą na świecie” przez Mayfair Mannequin Society of New York.
Niestety, w 1961 roku Anna doznała ataku serca iw wieku 56 lat opuściła ten świat, który, być może zbyt późno, zdał sobie sprawę z jego ogromnej wartości. Ponowne odkrycie aktorki miało miejsce od 2000 roku, kiedy to kobieta, niestety pośmiertna, została ostatecznie doceniona za zasługi, których odmówiono jej w życiu. My, podobnie jak Google, chcemy ją uczcić za odwagę w przełamywaniu stereotypów i determinację, z jaką domagała się uznania jej zasługi. Wybacz nam, Anno, jeśli zdamy sobie z tego sprawę za późno.
