Kobiety w komunikacji: wywiad z Christiną Lundari z Verizon Media Italia
Dojrzewanie jest z pewnością ważnym kamieniem milowym, zarówno dla osoby, jak i dla marki, a w tym konkretnym przypadku dla naszej.
Gdy kobieta kończy 18 lat, zdecydowaliśmy się rozpocząć projekt Women Empowerment, który skupia się na kobietach zajmujących się komunikacją.
Christina Lundari, dyrektor generalna Verizon Media Włochy, odpowiedziała na 5 ważnych pytań, wyjaśniając, w jaki sposób kobiety w miejscu pracy mogą wnieść prawdziwą wartość dodaną.
1. Jak wygląda „bycie kobietą” w świecie pracy?
Uważam, że musimy dokonać rozróżnienia między światem pracy tych, którzy tak jak my pracują w sektorze komunikacji i technologii cyfrowej, a światem pracy osób spoza tej sfery. Jeśli chodzi o naszą branżę, dochodzę do paradoksu mówiąc, że być może dzisiaj bycie kobietą może nawet stanowić przywilej, ponieważ dobrze rozwinęła się już świadomość, że kobiecy talent może wnieść wielką wartość do czyjejś pracy. I nie tylko zwraca się szczególną uwagę, aby nie dyskryminować kobiet, ale także zapewnia się im miejsce przy stole decyzyjnym. Nierzadko słyszy się o różowych parytetach: nawet w mojej firmie dba się o to, aby nie dyskryminować ze względu na płeć i zapewnić odsetek kobiet nawet na najwyższych stanowiskach. , z drugiej strony oddalamy się od naszego świata, sytuacja chyba nie jest już tak różowa, rzeczywiście Włochy pewnie mają jeszcze wiele kroków do przodu, bo stanowiska kierownicze nadal są dla większości obsadzone przez mężczyzn, bo nie mają odpowiednich socjalnych i wsparcie służbowe, kobiety zbyt często muszą poświęcać swoją karierę dla dobra rodziny. I w przeciwieństwie do tego, co dzieje się w innych krajach, we Włoszech przekonanie, że tylko kobieta powinna zajmować się domem i dziećmi, jest nadal podważane.
Zobacz też
2. Czym było dla ciebie „wzmocnienie pozycji kobiet” w wieku 18 lat?
Dla mnie priorytetem zawsze było szybkie uzyskanie niezależności ekonomicznej i rozpoczęcie ścieżki kariery przed myśleniem o rodzinie, aby gdybym miał szczęście stworzyć jednostkę rodzinną, mogłam ponownie wejść w świat pracy bardziej jestem osoba ambitna, która zawsze starała się robić rzeczy z wielką powagą i w najlepszy możliwy sposób, cechy, które z pewnością ułatwiły mi rozwój zawodowy, a ponadto miałem szczęście spotkać menedżerów, mężczyzn i kobiety, na rzecz powierzenia coraz większe obowiązki.Wykonywanie pracy, która mnie zafascynowała przez lata było kolejnym ważnym kryterium wyboru: świat komunikacji zawsze był w centrum moich zainteresowań, poczynając od studiów.cel zdobycia najwyższych stanowisk: tak, chciałem mieć wpływ na wyniki, ale spełnienie osobiste i niezależność ekonomiczna są zawsze był moim głównym celem.
3. Trzy słowa, które dziś kojarzą Ci się z „wzmocnieniem kobiet”
Prawo ludzkie, rozwój gospodarczy i kulturowy. Uważam, że zapewnienie odpowiedniej przestrzeni kobietom jest ich prawem, a bardziej ogólnie prawem człowieka, ponieważ z wkładem kobiet z pewnością można dążyć do ważnego rozwoju kulturowego, a świat kobiet jest aktywny zawodowo także czerpać korzyści z rozwoju gospodarczego każdego narodu.Dziś stoimy przed czwartą rewolucją przemysłową: świat pracy ulegnie przekształceniu, nowe technologie, takie jak 5G, umożliwią nowe modele biznesowe, tworząc wielką szansę rozwoju również dla naszego narodu, dlatego uważam, że posiadanie aktywnej populacji kobiet również może doprowadzić Włochy do szybszego wzrostu gospodarczego.
4. Co byś sam powiedział 18-latkowi?
Z pewnością dałbym sobie możliwość rozważenia jakiegokolwiek kierunku studiów, nie myśląc, że niektóre przedmioty są wyłącznie przywilejem płci męskiej; Staram się realizować swoje zainteresowania bez względu na to, czego społeczeństwo może oczekiwać od „ja kobiety”. Rozwój technologiczny i cyfrowy to ogromna szansa w świecie pracy, więc wybór kierunku studiów w tym kierunku – tak zwanych przedmiotów STEM – może z jednej strony z pewnością prowadzić do możliwości kariery zawodowej, a z jednej ręka inne.
5. Na ile potrzeba dziś mówić o upodmiotowieniu kobiet i co należy zrobić?
Uważam, że istnieje absolutna potrzeba mówienia o tym raz za razem. Osobiście jestem trochę nietolerancyjny na ekstremalne ruchy i wykrzykiwane pozycje („MeToo”) i nawet jeśli uznam, że są one skuteczne w szybszej świadomości pewnej dynamiki, która nie może się dłużej utrwalać, wierzę i mam nadzieję, że możemy faworyzować zmiana stereotypów, które do dziś postrzegają pokrzywdzoną kobietę w znacznie łagodniejszy, umiarkowany i spokojny sposób. Myślę, że każdy z nas, bez względu na płeć, ma możliwość i obowiązek promowania małych, codziennych i ciągłych inicjatyw, które zachęcają do ewolucji społeczeństwa w kierunku prawdziwie równej roli kobiet i mężczyzn. Każdy z nas, zarówno prywatnie, jak i w pracy, może pozostawić konkretne ślady: na przykład w społeczeństwach anglosaskich wszelkie odniesienia do płci w programie nauczania są usuwane, aby mieć pewność pozyskania utalentowanej osoby w firmie, niezależnie od tego, czy jest to mężczyzna, czy kobieta; to bardzo prosty przykład, który może przyjąć każda firma. Wreszcie, wiele pozostaje jeszcze do zrobienia w zakresie wspierania rodzin, ponieważ bez tego bardzo trudno jest zarówno mężczyźnie, jak i kobiecie zapewnić odpowiednią przestrzeń dla swojego zawodu.
