Helioterapia: jak wykorzystać słońce dla naszego dobrego samopoczucia
Kiedy słońce nas leczy Można to określić jako helioterapię, czyli naukę terapeutyczną, która obejmuje kontrolowaną ekspozycję na słońce w celu wykorzystania korzyści i właściwości światła na naszym ciele. Słońce sprawia, że syntetyzujemy niezbędną dla zdrowia witaminę D, ale może też pomóc osobom cierpiącym na łuszczycę lub inne choroby. Helioterapia może nam pomóc, ale uważaj: jak wyjaśniono w filmie, plamy słoneczne zawsze się czają!
Czym jest helioterapia
Helioterapia to prawdziwa nauka terapeutyczna znana również naszym przodkom i oparta na ekspozycji na promienie słoneczne. Pełnią one funkcję leczenia różnego rodzaju dolegliwości, w tym chorób skóry, krzywicy, niedoboru witaminy D. Ponadto światło słoneczne pomaga zaszczepić w ciele dobre samopoczucie i ciepło, a tym samym sprzyja rozluźnieniu mięśni. Helioterapia, znana również jako helioterapia (od greckiego słowa Elios, czyli „słońce”) wykorzystuje słońce jako lekarstwo i jest techniką stosowaną od czasów starożytnych Greków i Rzymian, którzy dla wzmocnienia organizmu zażywali długich kąpieli słonecznych (i uprawiali gimnastykę na świeżym powietrzu).
Medycyna przez wieki szeroko z tego korzystała: w 1700 roku doktor Lazzaro Spallanzani wierzył, że światło słoneczne jest w stanie zabić mikroby, a w połowie XIX wieku „lekarz słoneczny” Arnold Rikli założył w Trieście pierwszy europejski instytut helioterapii. W XIX i XX wieku helioterapia była stosowana w leczeniu gruźlicy i do tej pory wiele badań i badań nad nią potwierdziło wiodącą rolę światła słonecznego w leczeniu wielu chorób.
Zasada stojąca za tym
Helioterapia opiera się na znajomości widma słonecznego.Promienie słoneczne w rzeczywistości docierają na Ziemię w postaci światła widzialnego, promieniowania (promieni podczerwonych) oraz w postaci promieni ultrafioletowych.Podczerwień przynosi ciepło i ogrzewa ciało, ale , pozostając na powierzchownej warstwie skóry, nie powodują chemicznych skutków na skórze (poza oparzeniami, gdy intensywność promieni staje się wysoka), natomiast promienie ultrafioletowe mają silny wpływ na nasz organizm, w szczególności na skórę, działając na układ metaboliczny.
Promienie te, zwane aktynami, odpowiadają za terapeutyczne działanie światła słonecznego, zabijają drobnoustroje, a jednocześnie pomagają obniżyć ciśnienie krwi, zwiększyć stężenie hemoglobiny i liczbę białych krwinek. Ponadto działają relaksująco na układ nerwowy. Promienie aktyniczne pomagają więc pobudzić produkcję melaniny, usprawnić syntezę wapnia i witaminy D oraz regulować rytm snu i czuwania.
Jak to jest praktykowane
Helioterapię należy wykonywać na świeżym powietrzu, wystawiając się na słońce pod nadzorem lekarza.Niektórzy lekarze uważają, że w wysokich górach, gdzie widmo jest bogatsze w ultrafiolet, promienie słoneczne są skuteczniejsze, inni twierdzą, że nad morzem jest lepiej. terapię helioterapią można wykonać również w mieście.Jedyną troską jest przestrzeganie czasów i sposobów ekspozycji: zaczynamy od niewielkiej części ciała naświetlanej słońcem, a następnie zwiększamy powierzchnię i minuty. Maksymalna do osiągnięcia to kilka godzin, ale nigdy w najgorętszych godzinach.
W miesiącach zimowych najbardziej odpowiednie godziny na uprawianie helioterapii to od 10 do 11 i od 12 do 14, natomiast latem od 7 do 10 i od 14 do 17. Średni czas napromieniania powinien wynosić maksymalnie około 3 godzin, ale temperatura powinna wynosić co najwyżej 20 ° -25 °. Uprawia się ją w pozycji leżącej, w białym kapeluszu i okularach przeciwsłonecznych. Generalnie lepiej postawić się w osłoniętym miejscu, np. na tarasach widokowych (słynne solaria), ale można to również zrobić na śniegu, na plaży i łodzią.
Dobroczynny wpływ słońca na organizm
Helioterapia przynosi wiele korzyści w leczeniu różnych patologii, w szczególności znajduje zastosowanie w leczeniu:
- Choroby skórne. Łuszczyca, zapalenie skóry, bielactwo, trądzik, egzema.
- Choroby kostno-stawowe. Jak krzywica, osteoporoza i reumatyzm.
- Choroby układu krążenia i oddechowego
- Anemie
- Zaburzenia nastroju, takie jak lęk i depresja
Jednak nawet osoby zdrowe mogą skorzystać z helioterapii, ponieważ światło słoneczne pobudza krążenie i dotlenienie tkanek. W szczególności aktywuje produkcję wit. D, który dostarcza wapń i fosfor niezbędne dla układu kostnego do odnawiania starych komórek nowymi.
Ponadto helioterapia oczyszcza organizm, ponieważ pocenie się pod słońcem ułatwia eliminację substancji odpadowych, takich jak mocznik.
Helioterapia okazała się najskuteczniejszą terapią w leczeniu konkretnego schorzenia, jakim jest łuszczyca.Wykazano, że krótka i regularna ekspozycja na słońce (do 20 minut, kilka razy w tygodniu) może spowolnić szybki obrót komórkowy charakteryzujący łuszczyca.
Uważaj na negatywne skutki
Helioterapia ma wiele korzystnych właściwości, jednak wykonywana bez kryteriów może być również szkodliwa. W rzeczywistości przedłużona ekspozycja na światło słoneczne przez zbyt długi czas może spowodować uszkodzenie naskórka, takie jak przedwczesne starzenie się skóry i pojawienie się czerniaków.
Na przykład możesz podlegać:
- plamy słoneczne, wysypki i oparzenia słoneczne
- udar cieplny
- przedwczesne starzenie się tkanek
- zaburzenia oczu (zaćma i zapalenie spojówek)
Ponadto helioterapia jest całkowicie niewskazana w przypadku:
- Nadczynność tarczycy. Promieniowanie ultrafioletowe pośrednio stymuluje metabolizm gruczołów dokrewnych, które z kolei wytwarzają hormony, które u osób predysponowanych mogą prowadzić do wystąpienia zaburzeń, takich jak omdlenia i tachykardia.
- Kruchość naczyń włosowatych i żylaki
- Choroba wątroby
- Choroby nadciśnieniowe i miażdżyca
