Bajki Ezopa: najpiękniejsze historie dla dzieci
Pomimo upływu czasu i innowacji wprowadzanych przez technologię są pewne rzeczy, które nigdy się nie zmienią, takie jak na przykład piękno czytania bajek swoim dzieciom, być może przed pójściem spać. Czy to tradycyjna bajka, czy współczesna opowieść o przygodach, w klasycznej papierowej książeczce czy innowacyjnym kindle, czytanie przez rodzica to „zajęcie z tysiącem korzyści dla dzieci. ich wyobraźnię i przenosi je do innego świata.Oprócz bajek Fajdrosa, wśród najlepszych, które można przedstawić dziecku, są z pewnością bajki Ezopa.
Znaczenie nauk bajek Ezopa
Ezop to grecki pisarz, który żył w przybliżeniu między 620 a 564 pne. Był autorem słynnego zbioru bajek, pierwszych, które przeszły z tradycji ustnej do pisanej, a dopiero po stuleciach po łacinie Fajdros. W zbiorze tym znajduje się 358 opowiadań o charakterze moralnym. Tak naprawdę w każdym z nich odnajdujemy personifikowane zwierzęta jako postacie o ludzkim zachowaniu, a celem wszystkich kompozycji jest dawanie pouczenia – nie tylko maluchom.
Nawet dzisiaj, tysiące lat później, bajki Ezopa stanowią ogromne dziedzictwo kulturowe i doskonale nadają się do opowiadania dzieciom. Zazwyczaj wybierane są jako wieczorne lektury dla dzieci w wieku 4-5 lat. Dzieje się tak dlatego, że dzięki prostocie fabuły potrafią poruszyć mimo krótkiego przedłużenia i uderzyć o moralność, wciąż tak aktualną. Wydaje się, że czas minął, nie odbierając tych cech i wad, które są częścią mężczyzny w każdym wieku.
Zobacz też
Najpiękniejsze bajki Ezopa dla dzieci
Istnieje wiele wersji i więcej niż jedno wydanie bajek Ezopa, niektóre pozostają mniej lub bardziej wierne greckiemu oryginałowi i jego typowej zwięzłości, podczas gdy inne książki widzą bardziej „fikcjonalne” historie i zawierają więcej dialogów między bohaterami. Wybraliśmy najpiękniejsze i najsłynniejsze opowieści słynnego autora przeszłości. Od bajki z wygłodniałym lisem po tę, która opowiada historię wilka i baranka: odkryj wszystkie nasze ulubione historie Ezopa do czytania swoim dzieciom!
Cykada i mrówka
Była zima i mrówki suszyły zmoczone ziarno. I oto głodna cykada poszła prosić ich o jedzenie. Ale mrówki odpowiedziały jej: „Dlaczego nie zrobiłaś prowiantu latem?” Cykada odpowiedziała: „Nie miałam czasu, ale śpiewałam harmonijnie”.
A oni, śmiejąc się jej w twarz, powiedzieli jej: „No, jeśli śpiewasz w letnią pogodę, zimą tańczy.
Bajka uczy, że w każdych okolicznościach życia należy wystrzegać się niedbalstwa, nie cierpieć i nie być w niebezpieczeństwie.
Zacznijmy od jednej z najbardziej znanych i cenionych historii. Cykada i mrówka to bajka, która uczy, jak być zajętym i nie zaniedbywać zadań, jest niezbędna, aby nie cierpieć bólu gorszego niż zmęczenie.
Wilk i baranek
Wilk, który widział jagnię zamierzające napić się nad rzeką, chciał je pożreć, podając wiarygodny powód. Dlatego, mimo że był dalej w górę rzeki, zaczął oskarżać baranka, że brudzi wodę, uniemożliwiając mu picie. Ale baranek odpowiedział, że pije z krawędzi ust, a ponadto, będąc dalej w dół rzeki, nie może pobrudzić wody.
Wilk wtedy, widząc, że rzekomy pretekst zawiódł, powiedział: „Ale w zeszłym roku obraziłeś mojego ojca!”, że nawet jeśli masz łatwe argumenty, aby się oczyścić, nie zrezygnuję z jedzenia cię za to ».
Bajka pokazuje, że nawet najbardziej sprawiedliwa obrona nie może nic zrobić przeciwko tym, którzy mają skłonność do niesprawiedliwości..
Jak aktualna jest ta bajka? Jak sam Ezop mówi w moralności, kto chce komuś skrzywdzić, zawsze znajdzie pretekst do popełnienia swego haniebnego czynu.
Lis i winogrono
Głodny lis, widząc kiście winogron zwisające z winorośli, chciał je złapać, ale nie był w stanie. Ale odchodząc, powiedział sobie: „Są niedojrzali”.
Dlatego też niektórzy mężczyźni, którzy przez nieumiejętność nie potrafią przezwyciężyć trudności, obwiniają okoliczności.
Bajka o lisie i winogronie, mimo swej zwięzłości, jest jedną z najchętniej czytanych przez dzieci w każdym wieku.Pokazuje, jak wielu ludzi, dokładnie tak jak lis, obwinia innych w trudnych chwilach, gdy nie mogą zrobić czegoś dla siebie. .
Mysz miejska i mysz wiejska
Kiedyś spotkały się szczur miejski i mysz wiejska. Zaczęli rozmawiać i ten ze wsi powiedział do tego z miasta: „Błogosławiony jesteś, który masz tak dużo do jedzenia, a ja zawsze jem mało”. Człowiek z miasta odpowiedział: „Ale ja zawsze muszę jeść w pośpiechu, bo jak mnie złapią, to mnie biją. Błogosławiony jesteś, który możesz spokojnie jeść”. Postanowili więc zamienić się rolami: mysz miejska zamieszkała na wsi i odwrotnie.
Od razu oboje byli szczęśliwi: szczur miejski mógł wreszcie spokojnie jeść, a szczur wiejski miał mnóstwo jedzenia. Ale po chwili ten, który przeprowadził się do miasta, zaczął żałować spokojnych posiłków, bo był zmęczony ciągłym jedzeniem w pośpiechu, ściganym przez psa.
Podobnie ten, który przeniósł się na wieś, zaczął odczuwać głód, ponieważ zawsze brakowało jedzenia i zaczął żałować, że mógł się napić w mieście. W ten sposób mysz miejska wróciła do miasta, a mysz wiejska na wieś.
Nigdy nie jesteś zadowolony z tego, co masz i gdzie mieszkasz, ale ktokolwiek opuszcza znaną drogę na nową, wie, co zostawia, ale nie wie, co znajduje..
To prawdopodobnie bajka będzie miała natychmiastowy wpływ na Twoje pociechy. Jesteśmy przyzwyczajeni do narzekania na to, co mamy, ale ostatecznie nowość nie zawsze jest równoznaczna z pozytywną zmianą.
Koń i osioł
Był człowiek, który miał osła i konia.Pewnego dnia jechali drogą, osioł powiedział do konia: „Weź trochę mojego ładunku, jeśli nie chcesz widzieć mnie martwego”.
Osioł wycieńczony trudami upadł na ziemię i umarł, po czym pan przeniósł cały ładunek i skórę osła na grzbiet konia.
Koń wtedy płacząc wykrzyknął: «Niestety! Co mi się stało, biedny nędzniku! Ponieważ odmówiłem części tego ciężaru, teraz jestem zmuszony nieść to wszystko, a także moją skórę”.
Bajka pokazuje, że w życiu młodzi i starzy muszą zawrzeć wspólną sprawę, jeśli chcą się od siebie ocalić.
Historia Konia i Osiołka pokazuje, że pomaganie sobie nawzajem ma fundamentalne znaczenie w życiu: jest to naprawdę ważna nauka dla najmłodszych, ale także dla dorosłych.
Jeleń u źródła i lew
Spragniony jeleń poszedł do źródła napić się; tam pozostał, aby obserwować swój obraz odbity w wodzie. Był dumny ze swoich dużych, misternie zaprojektowanych rogów, podczas gdy jego nogi po prostu nie lubiły: były takie kruche.
Wciąż zastanawiał się nad swoim odbiciem, gdy lew zaczął go gonić. Jeleń uciekł i przez długi czas zdołał go oddalić: w rzeczywistości jego nogi biegały szybciej niż u lwa na równinie.
Jednak w pewnym momencie jeleń znalazł się w gęstym buszu, pełnym jeżyn i krzaków. Przebył trochę tak, że jego rogi zaplątały się w gałęzie: wśród niskich drzew jeleń nie mógł się ruszyć, a lew natychmiast go dogonił.
Na skraju śmierci jeleń powiedział do siebie: „Jestem nieszczęśliwy! Dopiero teraz rozumiem, że te nogi, którymi tak bardzo gardziłem, mogły mnie uratować, a te rogi, z których byłem tak dumny, były moją zgubą!
Często to, co uważamy za bezużyteczne, okazuje się bardziej przydatne niż to, co podziwiamy i doceniamy.
Jako morał, że z Jeleń u źródła i lew przypomina nam trochę o „nauce” Mysz miejska i wiejska: bierzemy za pewnik rzeczy, które mogą być niezwykle przydatne.
Lew i mysz
Lew złapał mysz między łapami, aby ją zjeść. Mysz jednak błagała duże zwierzę, aby oszczędził mu życie. „W zamian otrzymasz moją przyjaźń i pewnego dnia zwrócę ci przysługę” powiedział gryzoń.- Lew był przekonany tymi słowami i wypuścił mysz, która poszła w swoją drogę.
Jakiś czas później mała myszka przemierzała sawannę, gdy zobaczyła na skraju buszu dwóch myśliwych, którzy złapali lwa w pułapkę. Obaj przywiązali lwa mocno do drzewa, a następnie rozpalili ogień na noc. W ciemności mysz zbliżyła się do drzewa i przegryzła wszystkie liny, które trzymały lwa, uwalniając w ten sposób kota, który zdołał uciec.
Nawet mały przyjaciel może okazać wielką przyjaźń; przyjaciele, jakkolwiek mali i pozornie nieistotni, zawsze są cenni.
Oto jedna z naszych ulubionych bajek z kolekcji. Tematem przewodnim jest przyjaźń połączona ze znaczeniem wzajemnej pomocy w trudnych chwilach.
Pies, kogut i lis
Pies i kogut byli przyjaciółmi i podróżowali razem. Gdy nadszedł wieczór, kogut wspiął się na drzewo, aby spać, a pies usiadł między jego korzeniami. Rano, jak to miał w zwyczaju, zapiał kogut. Usłyszał to lis i pobiegł pod drzewem: «Jak dobrze śpiewasz! Jaki piękny głos! Zejdź na dół, chcę cię przytulić.”
- Jasne, ale najpierw musisz obudzić strażnika u podnóża drzewa.
Gdy lis już miał go obudzić, pies wyskoczył i rozerwał ją na kawałki.
Ludzie zdrowego rozsądku, z pewnym podstępem, odpierają ataki wrogów w kierunku kogoś silniejszego od siebie.
Ta ostatnia bajka Ezopa pokazuje, jak może nas ocalić przebiegłością, sprzymierzając się z innymi ludźmi.
