Pesymizm: co to jest i dlaczego (czasami) może się przydać?

Są osoby, które większość życia spędzają nieodwracalnie naznaczone pesymizmem i zawsze są skłonne dostrzegać negatywną stronę rzeczy. Ale czy zastanawiałeś się kiedyś, jak bardzo ta pesymistyczna istota wpływa na relacje międzyludzkie, w miejscu pracy i ogólnie w życiu codziennym? Zanim zagłębisz się w to pytanie, proponujemy poniższy film, aby nauczyć się kilku ćwiczeń na samoocenę.

Co oznacza pesymizm?

Pesymizm to stan, w którym podmiot, na skutek szeregu bolesnych wydarzeń, zaczyna dostrzegać tylko negatywne aspekty rzeczywistości, przekonując się, że wszystko pójdzie na gorsze. Może to być stan naturalny, gdy mówi się, że jest „pesymiści z natury”lub nabyte, gdy doświadczenia życiowe negatywnie na nas wpłynęły. Pesymizm przeciwstawia się optymizmowi, a dokładnie odwrotnie: w tym przypadku podmiot jest w stanie brać pod uwagę tylko najlepsze strony rzeczywistości, przekonując się o korzystnym rozwoju wydarzeń.

Zobacz też

Zły nastrój: wskazówki, jak go pokonać i znów się uśmiechnąć

Psychoterapia: jak może nam pomóc terapia z psychologiem

Empatia: co to jest, jakie są jej rodzaje i dlaczego jest próbowana

Cechy pesymisty

Mało kto przyznaje się do pesymizmu, raczej lepiej mówić o zdrowym realizmie. Ale po przeczytaniu tego artykułu jesteśmy pewni, że nie będziesz już miał żadnego problemu, a Twoja pesymistyczna strona się zemści. Słynna szklanka do połowy pełna lub do połowy pusta nie ma sensu istnieć, ponieważ pesymiści często nawet nie widzą szklanki.

Oto cechy pesymisty. Który z nich najbardziej Cię odzwierciedla?

• Ból i cierpienie charakteryzują twoje życie, podczas gdy kilka codziennych radości szybko się skończy.
• Patrząc na życie innych, wszystko wydaje się różami i kwiatami, podczas gdy w waszej ciemności i ciemności panują. Pesymista widzi „trawa sąsiada zawsze lepsza niż jego”.
• Kiedy dzieje się coś dobrego, pesymista nie dowierza.
• Jeśli w pewnym okresie wszystko idzie lepiej niż zwykle, powtarzasz: to tylko tymczasowe i wszystko się zmieni z chwili na chwilę.
• Nie można odnosić się do optymisty zwłaszcza, gdy nie robią nic poza wyliczaniem wszystkich wspaniałych wydarzeń, które mu się przytrafiły.
• Jeśli chodzi o udzielanie komuś rady, możesz być obiektywny i oceniać wszystkie aspekty bez nadmiernego entuzjazmu.

© GettyImages

Pesymizm leżący u podstaw realizmu

Pesymiści bardzo często ukrywają realistyczną duszę i aby nie łudzić się w naiwny sposób, wolą patrzeć na rzeczywistość. Zamiast tego zarzuca się pesymiście, że nie jest obiektywny, ale spójrzmy na to z innego punktu widzenia. Zdanie Gila Sterna brzmi: „Zarówno optymiści, jak i pesymiści wnoszą wkład w nasze społeczeństwo. Optymista wynajduje samolot, a pesymista spadochron.” To dlatego pesymizm jest od razu widziany w innym świetle, jako równowaga nieostrożnego optymizmu i, jeśli wolisz, fatalnego.

Jeśli pomyślimy o „firmie, której dyrektorzy są niezwykle optymistyczni, porażka byłaby nieunikniona. Dlatego optymiści muszą być równoważeni z pesymistami i odwrotnie. jest to kwestia odrzucenia projektów, które od początku okazały się nieudane, być może zaproponowanych przez osoby ogarnięte optymizmem.

Zbytnia ostrożność i obawa przed śmiałością też nie są dobre: ​​w tym przypadku straciłyby wszelkie możliwości innowacji i rozwoju. Krótko mówiąc, najlepsze wyniki osiąga się, gdy współpracując jest grupą, w której pesymizm i optymizm równoważą się, sublimując w realizm.

C” trzeba też powiedzieć, że wychodząc na chwilę z kontekstu firmy i odwołując się do klasycznych sytuacji z życia codziennego, optymizm jest często bezpodstawny. Przykład: wiemy, że ponosimy porażkę, ale upieramy się przy danej sytuacji, nadal postrzegając ją pozytywnie, gdy tak nie jest. Zdeterminowanie jest z pewnością zaletą, ale zależy to od kontekstów: często to zmiana kierunku, uzyskana dużym wysiłkiem, pozwala dostrzec realizm rzeczy.

© GettyImages

Pesymizm: jakie są korzyści?

Jak powiedzieliśmy na początku tego artykułu, będzie się to wydawać dziwne, ale pesymizm może przynieść korzyści. To wyjaśnia jeden z powodów, dla których ewolucja gatunku ludzkiego nie wyeliminowała pesymizmu, ale powierzyła mu rolę korygowania niewłaściwych zachowań, które wdrażamy, gdy jesteśmy zbyt optymistyczni.

Niektóre badania wykazały, że ludzie pesymistyczni widzą rzeczywistość taką, jaka jest, podczas gdy optymiści mają tendencję do wypaczania jej z własnej woli, dostosowując ją do własnych potrzeb. Nie chcemy przekazać, że szczęście i prawda nie mogą współistnieć, wręcz przeciwnie. Nadmierna zamyślenie pesymistów pomaga mieć dokładniejszy obraz ich zdolności, co na dłuższą metę zamienia się w mądrość.

Świat jest pełen pesymistów i jeśli ty również odzwierciedlasz wszystkie cechy, które do tej pory przedstawiliśmy, możesz być częścią grupy. W obliczu wielu sytuacji, które naszym zdaniem możemy kontrolować, optymista widzi je już jako w pełni rozwiązane, podczas gdy pesymista, aby się nie oszukiwać, będzie starał się jak najbardziej obiektywnie osądzić, kończąc w rzeczywistości tak, jak jest są laury, widząc rzeczywistość lepszą niż jest, niejako ryzykuje satysfakcję Nie jest przypadkiem, że pesymizm, wychodząc z rzeczywistości, która nie jest lubiana, stymuluje jednostkę do zmiany, która może być kluczem do punktu zwrotnego.

© GettyImages

Krótko podsumowując: bycie pesymistą pomaga nam być bardziej obiektywnym i bezstronnym, wręcz przeciwnie, dawanie się przytłoczyć przytłaczającemu optymizmowi powoduje, że zniekształcamy rzeczywistość zgodnie z naszymi potrzebami. Z jednej strony będzie pesymista, który tak samo oceni sytuacje, z drugiej optymista, który w obliczu negatywnego wydarzenia będzie myślał, że to nie jego wina i że wkrótce wszystko przezwycięży.
Ale w tym, co właśnie zostało opisane, jest wielkie wyjaśnienie: optymista przed pozytywnym wydarzeniem pomyśli, że zasługa jest jego własna i że ta sytuacja potrwa długo i pomoże mu w innych momentach .

Nie chcemy przekazać, że pesymizm jest lepszy niż optymizm, po prostu zapraszamy czytelnika do introspekcji, wydobywając niektóre aspekty pesymistów, o których być może nigdy nie pomyślałeś. równoważąc optymizm i pesymizm we własnym życiu, będzie mógł powiedzieć, że wygrał!

Pesymizm w filozofii

Na polu filozoficznym nie ma niewielu autorów, którzy stali się prawdziwymi symbolami pesymizmu. Jedną z pierwszych różnic, na które należy zwrócić uwagę, jest to, że między „empiryczny pesymizm”, co dotyczy świata ziemskiego widzianego negatywnie, w przeciwieństwie do życia pozagrobowego widzianego pozytywnie; I "pesymizm metafizyczny” kiedy ten negatywny pogląd rozciąga się na rzeczywistość wszechświata. Kto o tym mówił?

• Schopenhauer

Według Schopenhauera człowiek pragnie tego, czego nie ma, aby wypełnić brak. Ale to właśnie w tym momencie pojawia się ból, którego można uniknąć jedynie poprzez oderwanie się od materialności rzeczy.

• Lamparty

Giacomo Leopardi widzi w ludzkim nieszczęściu prawo natury, od którego nie można uciec: to jest źródło jego myśli, zgodnie z którą „rób czy nie, nadzieja lub rozpacz są równie bezużyteczne i daremne ”.

• Rousseau

Dla J.J. Ludzkie szczęście Rousseau istnieje, ale jest stale utrudniane przez społeczeństwo: to ono stworzyło nierówność między jednostkami, czyniąc je nieszczęśliwymi i złośliwymi.