Tantra: filozofia i praktyka

Początki
Słowo „tantra" ma pochodzenie sanskryckie i tłumaczy się jako „krosno" lub „osnowa", dlatego wskazuje, że wszystko jest połączone, dlatego nic nie oddziela ludzi od wszechświata. Krótko mówiąc, wszechświat jest jak tkanina i dlatego wszystko jest połączone .
Ale „tantra” jest również tłumaczona na „doktrynę”, „technikę”, „istotę”, „system” i „zasadę”: wszystkie wersje, które odnoszą się do pojęcia tekstu, a zatem do tego, że jest to zbiór nauk duchowych i tradycje ezoteryczne. Wszyscy wywodzą się z indyjskich kultur religijnych, skażonych hinduską, buddyjską i dżinizmu.

Filozofia
Tantra została następnie sprowadzona ze Wschodu i natychmiast przyjęła się na Zachodzie jako filozofia celebrująca życie i oparta na „tu i teraz". Dyscyplina rozwoju i ewolucji, zdolna do dotknięcia wszystkich aspektów bycia człowiekiem: fizycznego i psychicznego , ale także emocjonalne i duchowe. Tantra w ten sposób podkreśla miłość, udaje się znaleźć jej właściwy punkt centralny, a pamiętanie (lub wreszcie uświadamianie?), że miłość jest esencją naszego życia, może mieć tylko pozytywne reperkusje w sferze seksualnej.

Sztuka amatorska
Od filozofii do sztuki amatorskiej, krok jest krótki. I tak, gdy już odzyskasz właściwy wymiar miłości, możliwe jest również szczęśliwe i satysfakcjonujące życie seksualne.Dzięki tantrze odkrywamy, że przyjemność osiąga się nie tylko poprzez penetrację.Kilka przykładów?Według tantry całowanie jest jako podstawowe narzędzie erotyczne i drugie po współżyciu, podobny argument można wysunąć dla palców, których mężczyzna może użyć do wywołania orgazmu u swojej partnerki; język, który można poruszać w kilku kierunkach, może być bardzo kuszącą „bronią zmysłowości”.

Zobacz też