Co to znaczy być cisgender
Cisgender: męski przymiotnik. Przeciwieństwo transpłciowości. Aby „aktorka i aktywistka Calpernia Addams" czuła się komfortowo ze swoją płcią biologiczną. „W ten sposób można zdefiniować ciseksualność, stan, w którym tożsamość płciowa i płeć biologiczna doskonale się pokrywają. Coraz częściej o tym słyszymy, wciąż jest dużo zamieszania. Co to znaczy być cispłciowym? Czy osoba cispłciowa może być gejem? Jaka jest różnica między osobą cisgenderową a transpłciową? W naszym artykule znajdziesz wszystkie odpowiedzi na te pytania!
Obejrzyj ten film i dowiedz się, które gwiazdy transpłciowe przeszły przez ścieżkę przemian!
Definicja
Według czasopisma naukowego „Transgender Studies Quarterly” ukucie słowa cisgender datuje się na lata 90. XX wieku i można je przypisać pewnym grupom aktywistów transpłciowych, którzy chcieli znaleźć właściwy sposób zdefiniowania tych, którzy w przeciwieństwie do nich doświadczyli totalnej korespondencji między tożsamością płciową a płcią biologiczną przypisaną w momencie urodzenia.
We Włoszech pojęcie cisgender wciąż nie jest do końca jasne, ponieważ termin ten wszedł do włoskich słowników dopiero w 2020 roku, pięć lat po prestiżowym Oxford Dictionary. Słownik Treccani na przykład definiuje ciseksualną osobę, która „w kontekście gender studies pozytywnie postrzega zgodność swojej tożsamości płciowej z płcią biologiczną” i bez zbyt wielu słów Zingarelli potwierdza tę definicję, uznając w cisgender to „jednostka, w której płeć biologiczna i tożsamość płciowa są zbieżne”. Ale jakie jest zatem pochodzenie tego słowa? Wracając do jego etymologii, wiemy, że termin cisgender składa się ze słowa „gender” i przedrostka „cis”, którego łacińskie znaczenie brzmi „z tej strony, z tej strony”. W rzeczywistości nie jest przypadkiem, że ciseksualni są uważani za przeciwieństwo transseksualnych, w których przedrostek „trans” oznacza „poza”.
Co to znaczy być cisgender
Tak więc, po prześledzeniu pochodzenia terminu cisgender, spróbujmy wyjaśnić, co to znaczy należeć do tej kategorii. Człowiek jest cisgender, kiedy w rzeczywistości identyfikuje się z płcią biologiczną przypisaną mu przy urodzeniu. Tak więc kobieta jest cisgender, kiedy akceptuje jako swoje podstawowe cechy płciowe, na przykład genitalia, z którymi się urodziła, a zatem uznaje swoją tożsamość płciową jako kobietę. To samo oczywiście dotyczy również mężczyzny cisgenderowego, który z kolei będzie identyfikować się jako mężczyzna.
Cisgender i transpłciowy
Jak już wcześniej podkreśliliśmy, ciseksualność jest uważana za stan przeciwstawny transseksualności. Osoba jest transseksualna, gdy nie rozpoznaje się w płci, do której należy, ale w płci przeciwnej i doświadcza czegoś, co w terminologii medycznej nazywa się „dysforią płci”, czyli stanem złego samopoczucia z powodu niekonsekwencji płci. W takim przypadku podmiot może ostatecznie zdecydować się na przejście ścieżki przejścia, poddanie się operacji i terapiom hormonalnym w celu zmiany płci.
Cyseksualność i orientacja seksualna
Zajmując się delikatnymi kwestiami, takimi jak tożsamość płciowa i seksualność, ważne jest, aby powtórzyć podstawową koncepcję, która nie jest jeszcze jasna dla większości ludzi: nie ma korelacji między byciem cispłciowym a określoną orientacją seksualną. W rzeczywistości ciseksualność nie ma wpływu na preferencje seksualne człowieka, podobnie jak transseksualność. Ci, którzy uznają się za cisgenderowych lub odwrotnie, transpłciowych, mogą być w rzeczywistości heteroseksualni, homoseksualni, biseksualni, panseksualni, monogamiści, aseksualni, poliamoryczni lub queer, niezależnie od tego, co postrzegają jako własną tożsamość płciową.
Przywilej cis
Ciseksualność jest uważana za stan uprzywilejowany, ponieważ osoba cispłciowa czuje się swobodnie, żyje w harmonijnej relacji ze swoją płcią biologiczną i rozpoznaje siebie w obrazie, który widzi w lustrze. To, co może nam się wydawać oczywiste, wcale nie jest dla osób transseksualnych, które wręcz przeciwnie, mogą odczuwać silny dyskomfort w stosunku do swojej osoby, a w najgorszym przypadku doświadczać prawdziwych zaburzeń psychicznych. Ale przywilej cisgenderów zaczyna się na poziomie indywidualnym i rozciąga się również na wszystkie inne obszary społeczeństwa. Ogólnie rzecz biorąc, osoby cis są mniej narażone na dyskryminację, a w najgorszym przypadku na agresję niż osoby trans.
Stereotypy płciowe
Jednak nawet cisgendery mogą paść ofiarą stereotypów, które ograniczają ich indywidualną wolność. Na przykład społeczeństwo często oczekuje, że osoby cis będą szanować rolę społeczną uważaną za najlepiej dopasowaną do ich płci. Dlatego cispłciowy mężczyzna, aby nie cierpieć zniewag i szykan, będzie musiał zachowywać się jak prawdziwy „mężczyzna”, zgodnie z tą wsteczną i stereotypową wyobraźnią, która chce, aby był silny, pewny siebie, wysportowany i zdolny do wykonywania wszystkich tych czynności uznawane za należące do męskich prerogatyw. Podobnie od kobiety o kobiecych cechach płciowych oczekuje się eleganckiej i statecznej postawy, zadbanego wyglądu, posłusznego charakteru oraz skłonności do macierzyństwa i prac domowych.
