Depresja młodzieńcza: zaburzenie młodzieńcze, którego nie należy lekceważyć
Depresja w okresie dojrzewania ma wiele przyczyn, z pewnością nawet nadmierne używanie tabletów i gier wideo na tym etapie życia może pomóc odizolować się od świata zewnętrznego, a także wywołać depresję. Dużo mówi się młodym ludziom o prawdziwej niestrawności technologii, ale nie zawsze tak jest! W rzeczywistości, czy kiedykolwiek myślałeś, że te same urządzenia technologiczne mogą być również ważnym sprzymierzeńcem w rozwoju naszych dzieci?
Nie można lekceważyć pierwszych oznak zespołu depresyjnego, gdy np. młodzież zaczyna przejawiać lekką hipochondrię, pewną powściągliwość, stan umysłu „jeszcze nie przygnębiony, ale bardzo niezmotywowany, nagłe zmiany nastroju”, mało chęć wyjścia do zabawy, niechęć do częstego przebywania w gronie przyjaciół, długie milczenia, postawy melancholijne i znudzone lub spędzanie zbyt wielu godzin samotnie w swoim pokoju, nie dbają o swój wygląd czy wręcz zaniedbują higienę osobistą. Nie da się utożsamić oznak depresyjnych świadczących o złym samopoczuciu z powierzchownością, powierzchownie odrzucając je jako „normalne”, typowe dla tego wieku i traktując je tylko jako zwykły przemijający okres w życiu dorastającego i poszukującego jego osobowość.
W rzeczywistości bardzo często te objawy depresyjne, a przede wszystkim huśtawki nastrojów są prawdziwym dzwonkiem alarmowym depresji, która przytłacza życie nastolatka, który wymaga interwencji specjalisty z zakresu psychologii rozwojowej i specyficznego leczenia.
Zobacz też
Początkowe oznaki i rzeczywiste objawy depresyjne zaburzenia patologicznego: jak je rozpoznać?
Oznaki stanów depresyjnych w okresie dojrzewania są liczne i różnią się w zależności od przypadku i nie zawsze są obecne w różnych typach depresji młodzieńczej.
Oznaki i objawy nastolatka z depresją mogą obejmować: nagły, niekontrolowany płacz, którego czasami nie sposób przestać; melancholijne i smutne postawy nietypowe dla tego wieku; małe zainteresowanie wszystkim, nawet ulubionymi pasjami i hobby; zamknięcie w sobie, we własnym domu, a potem także w swoim pokoju; utrata apetytu; bezsenność lub długi letarg; nadpobudliwość lub długi sen; smutek lub rozpacz, silna słabość i astenia; poczucie winy i bezwartościowości; utrata poczucia własnej wartości; wiktymizacja aż do rozpaczy, a czasem nawet nieumotywowanej złości, trudnej do ułagodzenia; myśli o autodestrukcji; szkodliwe działania na własne ciało depresyjne myśli, nawet myśli samobójcze.Nawet bardzo silne bóle i bóle głowy, niewyjaśnione i nieuzasadnione patologiami medycznymi, mogą być objawami dla nastolatka.
od początku poważnej depresji.
Zaburzenia psychiki: jakie jest zadanie rodziców nastolatka z depresją?
W wielu przypadkach niektóre z tych objawów są spowodowane rzeczywistym zaburzeniem patologicznym typowym dla zespołu depresyjnego wieku młodzieńczego, który często objawia się innymi sposobami i sygnałami niż depresja, która dotyczy osób starszych i dorosłych i dlatego wymaga leczenia. które nie zagrażają zdrowiu, aw niektórych przypadkach życiu nastolatka z depresją. Życie wewnętrzne nastolatków jest zazwyczaj złożone, są to piękne lata, ale bywają też bardzo trudne: jest to „wiek skomplikowany pod względem psychologicznym, zwłaszcza w relacjach z rodzicami, albo dlatego, że są zbyt lękliwi, albo dlatego, że domagają się większość z nich.Te przypadki do nastolatków, nawet w dzieciństwie, mogą powodować strach przed rozczarowaniem ich i czuć się nieadekwatnym i niższym niż ich oczekiwania, tracąc w ten sposób poczucie własnej wartości i bezpieczeństwa. Istotne dla pozytywnego rokowania tego zaburzenia jest to, aby objawy depresyjne młodzieży jak najszybciej uświadomiły sobie osoby, które często odwiedzają adolescenta z depresją, a zwłaszcza ich rodzice, którzy mogą go lepiej postrzegać niż nauczyciele czy przyjaciele, ponieważ zwracają na to większą uwagę stan depresji, zdrowie ich dziecka, znają jego historię od dziecka, a zatem na długo przed jego popadnięciem w depresję i dlatego mogą łatwiej odczuwać depresję i wahania nastroju. Rodzice jednak nigdy nie mogą samodzielnie doradzać depresji młodzieży leki przeciw stanom depresyjnym, ponieważ może to być nieroztropność czasami tak poważna, że zagraża życiu. i zaburzenia nastroju u dzieci, jest konsultacja przede wszystkim lekarze, którzy są ekspertami od depresji, tego zdradzieckiego, poważnego zaburzenia psychiki nawet nastolatka.
W ten sposób specjaliści mogą przepisać najodpowiedniejsze leczenie farmakologiczne lub psychoanalityczne u zaufanego psychologa, terapię poznawczo-behawioralną, pełną ścieżkę, zatem ustaloną zgodnie z typem depresji, która wtargnęła w życie pacjenta, biorąc również pod uwagę ogólnego stanu zdrowia. Zwykle większość osób dotkniętych depresją wyrzuca plakaty lub nawet ciche sygnały pomocy (które wciąż mogą być odbierane przez uważnego obserwatora), aby inni zrozumieli ich sytuację i przyszli im na ratunek, ale kiedy nastolatek z depresją myśli, że nie ma nic więcej do zrobienia i że inni nie mogą już mu pomóc w tej okropnej sytuacji psychicznej, w której się znalazł, zamyka się coraz bardziej w sobie.
Rodzice często nie rozpoznają tej depresji, która dotyka ich dorastające dzieci, ponieważ przeplatają chwile smutku z chwilami radości, brak wiary w swoje umiejętności z okresami namiętności i egzaltacji lub gdy są znudzeni i niezainteresowani wszystkim, nawet zwykłymi namiętnościami i nie chcą nic robić, okazują się żywe, planujące i przyciągane przez coś innego. Tak więc matka lub ojciec, nawet uważny, nie może zrozumieć, czy są to szczególne chwile, ale pasażerowie, którzy przechodzą przez wszystkie dorastające dzieci, typowe dla ich wieku i całkiem normalne dla tych, którzy są w tej delikatnej fazie życia. albo jest to poważniejsza sprawa. Musimy również zawsze starać się zrozumieć na wczesnym etapie matrycę tych objawów depresyjnych u nastolatków i jakoś odgadnąć, czy mogą one być związane z problemami w życiu rodzinnym lub z uczęszczaniem do szkoły, w której nie czują się komfortowo, ponieważ są niezdolni do komunikowania się z nauczycielami, którzy są zbyt represyjni lub którzy zamiast tego mogą kpić z nich z powodu ich nieefektywności, zawstydzać ich przed innymi kolegami z klasy lub nie wiedzą, jak współdziałać z natrętnymi przyjaciółmi, którzy ich zastraszają, być może winni epizodów zastraszania.
Rozmowa z nastolatkiem nie jest łatwa, musisz używać jego języka!
Samobójstwo: skrajny gest przygnębionego nastolatka
To, co najbardziej przeraża rodziców, to straszliwa obawa, że dziecko w fazie depresji może zagrozić jego życiu. Obawiają się, że może dojść w momencie bardzo silnej depresji i rozpaczy, aż do skrajnego gestu, takiego jak odebranie sobie życia, samobójstwo.
Jeśli naprawdę obawiasz się tak strasznych konsekwencji dziecięcego zespołu depresyjnego, jeśli podejrzewasz nawet poważne zaburzenie depresyjne, psychozę maniakalno-depresyjną, musisz być w stanie szybko pojąć oznaki, które mogą sprawić, że odgadniesz tendencje samobójcze u chłopca /dziewczyna i działać szybko.w celu zmniejszenia zwiększonego ryzyka i polegania na psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej.
Na przykład pierwsze oznaki ryzyka skłonności samobójczych mogą być następujące: jeśli często mówi o śmierci lub samobójstwie, najwyraźniej żartuje; jeśli lekkomyślnie wykonuje czynności ryzykowne i niebezpieczne dla własnego zdrowia lub bezpieczeństwa fizycznego, jeśli oddaje swoje najcenniejsze i najdroższe przedmioty, jeśli często wita innych z melodramatyczną postawą. Należy jak najwięcej zbadać, jeśli to możliwe, zawsze z pomocą psychologa lub psychiatry, jeśli tak jest, wszystkie aspekty jego depresji, próbując zrozumieć, nawet jeśli boi się przyznać do problemów z tożsamością lub boi się zostać obiektem skandalu i szyderstwa w mediach społecznościowych za bardzo zawstydzające filmy lub zdjęcia o nim opublikowane bez jego wiedzy, które przerażają go do tego stopnia, że nie jest już w stanie znaleźć odwagi, by żyć.
