Zaburzenia seksualne u kobiet
Suchość pochwy
Często przemijające, jest prawdziwym utrudnieniem w życiu seksualnym. Jest to brak nawilżenia pochwy, co sprawia, że penetracja jest nieprzyjemna, a nawet bolesna. Generalnie ze względu na zaburzenia równowagi hormonalnej może dotyczyć dziewcząt, ale także kobiet w ciąży lub po ciąży i oczywiście po menopauzie. Ale także stres, przyjmowanie niektórych leków, zbyt agresywna higiena intymna, alkohol czy palenie tytoniu mogą mieć wpływ na mechanizm nawilżenia błony śluzowej.
Rozwiązania: na początek ten dyskomfort można złagodzić, stosując lubrykant na bazie wody. Następnie, w zależności od przypadku, można również zalecić leczenie hormonalne. Strzeż się pośpiechu podczas stosunku płciowego: kobiece ciało potrzebuje czasu. Dlatego ważne jest, aby dać miejsce na grę wstępną, aby zwiększyć przyjemność i pozwolić pochwie na naturalne nawilżenie, co sprzyja penetracji.
Zobacz też
Gdy penetracja jest bolesna (dyspareunia)
O dyspareunii mówimy, gdy odczuwasz mniej lub bardziej intensywny ból w momencie penetracji. Pochodzenie tego bólu może być organiczne (np. po porodzie), zakaźne (grzybica, zapalenie pęcherza, opryszczka, choroba przenoszona drogą płciową...) lub psychologiczne. Ale ten problem może być również spowodowany wciąż mało znanym zjawiskiem zwanym zapalenie przedsionka: zapalenie przedsionka, czyli części znajdującej się wewnątrz warg sromowych mniejszych.
Rozwiązania: te bóle, szczególnie penalizujące życie seksualne pary, muszą być przede wszystkim zlokalizowane (wewnątrz lub na zewnątrz pochwy, mniej lub bardziej głębokie) i zidentyfikowane. W przypadku infekcji można przepisać antybiotyki. Często z czasem strach przed bólem może wywoływać lęk przed stosunkiem seksualnym i głębsze blokady. Skonsultowanie się z psychologiem pozwoli więc przezwyciężyć te lęki, znaleźć satysfakcjonującą seksualność.
Pochwica lub odmowa penetracji
Pochwica odpowiada mimowolnemu skurczowi krocza i pochwy. Nawet jeśli genitalia są prawidłowe (jeśli idealnie reagują na podniecenie, a orgazm można osiągnąć poprzez stymulację łechtaczki), ujście pochwy zamyka się odruchowo, uniemożliwiając jakąkolwiek penetrację. Vaginismus zapobiega również wizytom ginekologicznym, a także stosowaniu tamponów.
Rozwiązania: w 90% przypadków przyczyna pochwicy ma podłoże psychologiczne. Może wynikać z traumy, strachu, a nawet fobii seksualności lub z blokady fizjologicznej spowodowanej ciężką dyspareunią. Celem terapii jest przede wszystkim rozciągnięcie mięśni pochwy; później kobieta będzie próbowała odzyskać kontakt ze swoim ciałem, aby powrócić do normalnego życia seksualnego.
Anorgazmia: kiedy orgazm jest pożądany
Jest wiele kobiet, które skarżą się, że nigdy nie doświadczyły orgazmu pochwowego. Jednak o całkowitej anorgazmii (lub braku orgazmu) można mówić tylko w przypadku tych, które nigdy nie doświadczyły ani orgazmu pochwowego, ani łechtaczkowego. Anorgazmia może wystąpić na początku życia seksualnego, ale może również dotknąć dorosłe kobiety, a więc i inne etapy życia seksualnego. Jest to złożone zaburzenie, które czasami może być ograniczone do określonych sytuacji lub partnerów.
Rozwiązania: podobnie jak inne kobiece zaburzenia seksualne, anorgazmia ma często podłoże psychologiczne. Aby go przezwyciężyć, konieczne będzie zatem odwołanie się do psychoterapii. Po znalezieniu źródła blokady psychicznej pacjentka będzie musiała rozwinąć własną wrażliwość i odzyskać opanowanie pewnych doznań erotycznych.
Oziębłość lub brak przyjemności
Jeszcze bardziej bolesna niż anorgazmia, oziębłość objawia się całkowitym brakiem przyjemności seksualnej. Odpowiada to całkowitemu brakowi myśli erotycznych, podczas gdy ciało nie reaguje na żaden bodziec: genitalia nie reagują na pieszczoty czy podniecenie, pochwa pozostaje sucha. Stosunek seksualny jest postrzegany jako obowiązek, jeśli nie uciążliwość, i jest praktykowany z obojętnością.
Rozwiązania: również w tym przypadku terapia psychologiczna może być w stanie odblokować sytuację. Kobieta będzie musiała zrozumieć, dlaczego pozostaje niewrażliwa na jakąkolwiek formę fizycznej i seksualnej przyjemności i będzie musiała spróbować odzyskać komunikację ze swoim partnerem. Zabieg ma na celu sprawić, by kobieta cierpiąca na oziębłość odkryła nowe doznania (lub odnalazła te, o których zapomniała) i nauczyła się je puszczać.
