Menopauza: co to jest i jak występuje
Trudna do zmierzenia się i opanowania menopauza nie jest chorobą, ale okresem w życiu każdej kobiety, w którym kończy się okres rozrodczy.
W rzeczywistości menopauza zbiega się z końcem miesiączki i często tej zmianie fizjologicznej towarzyszy szereg zmian, które obejmują również sferę emocjonalną, społeczną, afektywną i psychiczną w ogóle. Zwyczajowo mówi się o „klimakterium”, aby dokładnie wskazać wszystkie te wydarzenia, które poprzedzają i towarzyszą faktycznej menopauzie, która nie występuje nagle, ale pojawia się stopniowo w okresie od 5 do 10 lat.
Klimakterium
W okresie przekwitania, który, jak powiedzieliśmy, może trwać kilka lat, cykle miesiączkowe mogą być przerywane na różne okresy, po czym powracają w sposób mniej lub bardziej intensywny i częsty. Wszystkie te wariacje zobowiązują każdą kobietę do faktycznego uświadomienia sobie zachodzących zmian, nie tylko fizycznych, ale także psychicznych, oraz do zwrócenia uwagi na nowy cykl życia, który ją czeka. Jeśli lata temu menopauza była traktowana w sposób bardziej swobodny, bezinteresowny i, jeśli wolisz, zrezygnowany, to dzisiaj być może jesteśmy świadkami radykalnie odwrotnego zjawiska, które naraża kobiety na nadmierny niepokój, strach, obsesyjne poszukiwanie informacji. Bardzo dobrze, że dotarłem do tego kluczowego momentu przygotowany i poinformowany, źle jest być przytłoczonym wyczekiwanym niepokojem i zbyt dużym zmartwieniem.
Zobacz też
Menopauza: w jakim wieku
Menopauza zwykle występuje w wieku od 50 do 52 lat jako średnia światowa. Warto zauważyć, że ten wiek, zgodnie z tym, co do nas dotarło, nie zmienił się z biegiem czasu: w rzeczywistości nawet w czasach Greków i Cesarstwa Rzymskiego wiek wynosił około 50 lat.
Istnieją jednak czynniki obciążające, które przeszkadzają często obniżając wiek tego wydarzenia, są to przede wszystkim:
- Palenie, zarówno czynne, jak i bierne;
- Rodzaj zasilania;
- Wskaźnik masy ciała, jeśli jest niższy niż idealny;
- Nadużywanie alkoholu.
Menopauza: objawy
W okresie menopauzy znaczny odsetek kobiet skarży się na pojawienie się różnego rodzaju zaburzeń, wszystkie związane ze stanem niedoboru hormonów jajnikowych i mogą mieć zmienną jednostkę kliniczną. Niektóre z nich pojawiają się wcześnie, jeśli nie natychmiast i mają cechy odwracalności, inne pojawiają się później i wraz z upływem czasu ulegają stopniowemu pogorszeniu. Na przykład, obecnie dobrze wiadomo i udokumentowano, że kobiety w okresie pomenopauzalnym muszą mierzyć się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, osteoporozy i patologii dystroficznych układu moczowo-płciowego.Jednak objawy, które najbardziej wpływają na jakość życia kobiet w okresie menopauzy to: na ogół te łagodniejsze, dzielące się na zaburzenia neurowegetatywne i zaburzenia psychoafektywne.
Zaburzenia neurowegetatywne
- Uderzenia gorąca
- Nocne poty
- Kołatanie serca
- Częstoskurcz
- Zawroty głowy
- Zaburzenia snu
- Suchość pochwy
- Swędzenie narządów płciowych
Wśród nich uderzenia gorąca są zdecydowanie najczęstszym zaburzeniem, które występuje w 60-70% przypadków i może utrzymywać się przez okres od kilku miesięcy do kilku lat, z częstotliwością sięgającą od licznych epizodów przez okres „ godzina ze sporadycznymi epizodami w ciągu miesiąca”.
Zaburzenia psychoafektywne
- Drażliwość
- Zmęczenie
- Lęk
- Depresja
- Niestabilny nastrój
- Demotywacja
- Zaburzenia pamięci
- Trudności z koncentracją
- Mniejsze zainteresowanie seksem
Wśród czynników psychologicznych najważniejsza pozostaje depresja (średnia obliczona to 50% kobiet), nawet jeśli przyczyna tej zależności nie jest dobrze poznana. Uważa się jednak, że jest to również efekt spadku hormonów, a dokładniej spadku estradiolu, hormonu wytwarzanego przez jajniki podczas cyklu menstruacyjnego.
Dość powszechne jest również zmniejszenie popędu seksualnego. Utrata płodności, przekonanie o byciu mniej pożądanym, pierwsze widoczne oznaki starzenia związane z odmiennym postrzeganiem własnego ciała mogą powodować sytuacje psychicznego stresu, który w połączeniu z przyczynami fizycznymi, takimi jak większa suchość pochwy i zwiększenie możliwości wystąpienia rozwijające się miejscowe stany zapalne, czasami prowadzą do braku zainteresowania seksem, wręcz irytacji.
Menopauza: diagnoza
Na postawienie prawidłowej diagnozy dobrze jest odczekać 12 miesięcy od ostatniej miesiączki, ale po 6 miesiącach prawdopodobieństwo jest bardzo duże, zwłaszcza jeśli przekroczony został próg 50 lat. Istnieją jednak pewne patologie – takie jak dysfunkcje tarczycy, zespół policystycznych jajników, rak macicy – które należy od razu wykluczyć.
