Tokofobia: kiedy kobieta boi się porodu
Tokofobia (z greckiego „tocos”, poród i „fobia”, strach) to strach przed porodem. Nie jest to zwykły niepokój, typowy dla wielu kobiet w czasie ciąży, ale prawdziwe zaburzenie, które zostało zidentyfikowane i zdefiniowane dopiero w 2000 roku przez badaczy Kristinę Hofberg i Iana Brockingtona. O ile lęk przed porodem jest czymś normalnym i fizjologicznym dla prawie każdej kobiety, to tokofobia potęguje ten lęk, aż staje się prawdziwą obsesją na punkcie objawów takich jak kołatanie serca, tachykardia, uczucie udręki, pocenia się i napadów paniki.
Według badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii, aż 35% z 900 przebadanych kobiet cierpi na tokofobię, z nadmiernym lękiem przed porodem, prawie niekontrolowanym i bardzo trudnym do opanowania: w skrócie prawdziwe zaburzenie psychiczne. Ale co tak bardzo przeraża kobietę cierpiącą na tokofobię?
Strach, który większość może nawiedzać tokofobię, dotyczy bólu związanego z porodem: myśl o cierpieniu lub zranieniu generuje niekontrolowany lęk, a także o zranienie dziecka podczas porodu. W skrajnych przypadkach można obawiać się śmierci własnej i/lub dziecka. Z drugiej strony niektóre kobiety boją się samego porodu, czyli idei urodzenia dziecka i niemożności bycia jego matką.Zdarzają się też przypadki tokofobii związanej z ogólną nieufnością do personel, zwłaszcza jeśli miałeś już traumatyczne doświadczenia w przeszłości, które pozostawiły po sobie ślad.
Badania Hofberga i Brockingtona wykazały, że tokofobia nie występuje w przypadku braku pragnienia macierzyństwa, wręcz przeciwnie! To częstsza dolegliwość u kobiet, które chcą zostać matkami, ale które – mimo silnego pragnienia – są przerażone ideą porodu.To samo badanie pokazuje również, że wiele kobiet, które cierpią z powodu tego lęku, również cierpi przed stresem pocztowym - traumatyczne z powodu nadużyć w dzieciństwie. Wreszcie wydaje się, że tokofobia jest jedną z przyczyn aborcji, której nie należy lekceważyć: niektóre kobiety z obawy przed porodem decydują się na przerwanie ciąży lub całkowite jej unikanie.
Zanim zagłębimy się w temat, analizując różnicę między pierwotną i wtórną tokofobią, objawami i leczeniem choroby, złagodźmy na chwilę nasze obawy tym zabawnym filmikiem… co by się stało, gdyby mężczyzna zamiast dziecka rodził kobieta?
Pierwotna i wtórna tochofobia
Tokofobia może być dwojakiego rodzaju: pierwotna lub wtórna. O pierwotnej tokofobii mówimy wtedy, gdy lęk przed porodem był zawsze obecny u kobiet, nawet przed poczęciem. W takich przypadkach może to zniechęcać do wyboru bycia matką: wiele kobiet, które na nią cierpią, decyduje się nie próbować nawet tak bardzo, że strach przed porodem jest silny i paraliżujący.
Pierwotna tochofobia zwykle rozwija się od okresu dojrzewania i może być spowodowana różnymi czynnikami psychologicznymi: jeśli nasza matka z kolei miała traumatyczny poród, jeśli jesteśmy świadkami porodu dziecka bez odpowiedniego wyjaśnienia, jeśli zostaliśmy wykorzystani seksualnie w dzieciństwie lub - w niektórych przypadkach przypadki - nawet w późniejszym życiu. Wreszcie może być objawem trwającej depresji.
Z kolei tochofobia wtórna dotyka głównie kobiety, które przeszły już negatywne doświadczenia porodowe i nadal cierpią z powodu stresu pourazowego, trudnego lub nieplanowanego cięcia cesarskiego.
Możesz cierpieć na tokofobię wtórną, nawet jeśli pierwszy poród miał miejsce regularnie, ale był on odczuwany przez kobietę jako przemoc wobec własnego ciała. Również w tym przypadku możemy mówić o zespole stresu pourazowego w kontekście depresji poporodowej.
Jakie ma objawy?
Jak rozpoznać tokofobię od normalnego lęku przed porodem, który jest powszechny u większości kobiet, zwłaszcza w ostatnich miesiącach ciąży? Objawy tochofobii są znacznie silniejsze niż objawy powszechnego lęku przed porodem. W rzeczywistości jest to prawdziwa fobia, która może prowadzić do obsesyjnych myśli, takich jak strach przed śmiercią lub niemożność zniesienia tak wielkiego bólu.
Temu lękowi, podobnie jak wielu innym fobie, towarzyszą objawy fizyczne, które mogą obejmować utratę koncentracji, ataki paniki, paraliżujący lęk, niepokój i nerwowość, napady płaczu, podrażnienie i utratę poczucia własnej wartości, szybkie bicie serca, duszność, omdlenia lub zawroty głowy, nudności, suchość w ustach, nadmierne pocenie się, drżenie, bezsenność.
Nie jest to zatem zwykły lęk, ale zaburzenie, które może stać się niepełnosprawne, zwłaszcza jeśli utrzymuje się przez wszystkie miesiące ciąży lub nawet później, w postaci depresji poporodowej. Co więcej, ten strach może prowadzić do komplikacji już w momencie porodu. Jeśli problem jest niedoceniany i nie leczony odpowiednią terapią, może mieć bardzo poważne konsekwencje dla kobiety i jej rodziny.
Leczenie i profilaktyka
Tokofobię można wyleczyć tylko przy odpowiednim wsparciu psychologicznym. Psychoterapia jest niezbędna, zwłaszcza w początkowej fazie ciąży, aby móc zrozumieć traumę leżącą u podstaw zaburzenia i pomóc kobiecie w jej uświadomieniu i przezwyciężeniu lęku lub przynajmniej jak najlepszym z nim żyć . Jeśli zdamy sobie sprawę z problemu w pierwszym trymestrze ciąży, terapia może pomóc „rozwiązać psychologiczne węzły”, które trzymają nas w związku z naszymi lękami i naszą przeszłością.
Lekarze i cały personel, który będzie obecny w czasie porodu, musi znać problem przyszłej mamy, aby móc jak najlepiej towarzyszyć jej w czasie ciąży, a jeszcze wcześniej angażować ją w planowanie porodu. odpowiedni plan terapeutyczny, który może je uzupełnić poród w najlepszy możliwy sposób dla zdrowia Twojego i Twojego dziecka.
Oprócz psychoterapii bardzo przydatne może być łączenie innych czynności, takich jak joga, trening autogenny, ćwiczenia oddechowe czy relaksacja. Wreszcie, dbanie o ciało przed porodem jest bardzo ważne, aby uwolnić napięcie i poczuć się lepiej przygotowanym na wydarzenie, które tak bardzo nas przeraża.
