Odruch ssania u noworodka: co to jest i do czego służy?
Odruch ssania u noworodka jest jednym z podstawowych odruchów. Wystarczy lekko dotknąć palcem kącika ust, aby natychmiast się odwrócił z otwartymi ustami, gotowymi ssać każdy przedmiot, przed którym znajduje się: palec, pierś mamy, butelkę, smoczek.
Nauka pokazała nam, że odruch ssania jest obecny jeszcze przed urodzeniem, kiedy dziecko jest jeszcze w łonie matki: w USG można zobaczyć, jak ćwiczy ssanie płynem owodniowym lub ssanie kciuka.
Odruch ssania jest jednak przedmiotem kilku kontrowersji. Są tacy, którzy tak naprawdę twierdzą, że ciągłe ssanie może doprowadzić noworodka do opóźnień językowych lub problemów fizycznych, a skończyć się wściekłością na rzekomy zły nawyk dawania mu smoczka… Ale czy to naprawdę taki poważny problem? Spróbujmy wyjaśnić sprawę, ale w międzyczasie oto film, który pomoże Ci zdjąć smoczek z maluszka:
Kiedy odruch ssania u niemowląt może stać się złym nawykiem?
Niektórzy stomatolodzy i logopedzi twierdzą, że ssanie kciuka lub smoczka w celu odruchu ssania może powodować problemy z zębami dziecka, z wysunięciem górnych siekaczy do przodu i retropulsją dolnych siekaczy do tyłu.
Jednak ten rzekomy problem rozwoju łuku zębowego nigdy nie został naukowo udowodniony i pozostaje otwartą debatą wśród ekspertów.Najbardziej uznaną hipotezą jest to, że może on faktycznie spowodować uszkodzenie tylko wtedy, gdy odsysanie ma miejsce w zaawansowanym wieku, to znaczy do w wieku sześciu lat, kiedy dziecko jest już przy drugim ząbkowaniu.
Odruch ssania u noworodka: jak go wspierać?
Pytanie o to, czy należy oddawać się odruchowi ssania niemowlęcia, znajduje swój największy przedmiot dyskusji w od dawna pytaniu: tak czy nie dla smoczka?Aby lepiej to zrozumieć, trzeba będzie zacząć od początku .
Odruch ssania istnieje od narodzin człowieka, ale prymitywne społeczeństwa nie miały nic takiego jak nasz smoczek: dzieci żyły stale przywiązane do ciała matki i ssały jej pierś, kiedy tylko miały na to ochotę, niekoniecznie tylko z głodu.
Nowoczesność wymyśliła wtedy smoczek właśnie po to, by odpowiedzieć na ten wrodzony odruch dziecka: potrzebny był surogat dla piersi matki, tak więc narodził się smoczek, aby ssał, a butelka, aby mogła jeść. Dopiero pod koniec XIX wieku zwyczaj ssania kciuka przez dziecko zaczął być demonizowany: postrzegano go jako niestosowny i szkodliwy, powodujący wszelkiego rodzaju problemy, od postawy po problemy jelitowe.
Dziś smoczek pozostaje przedmiotem kontrowersji, ale ostatecznie większość rodziców daje go dziecku, mimo powszechnej nieufności. Dla niektórych psychologów ta nieufność wynika z nieświadomego pragnienia zakazania dziecku samotnej przyjemności, tajemnej przyjemności, która jest udzielana bez ich autoryzacji.
Dla innych rodziców problemem jest jednak „estetyka: nie wygląda ładnie”, gdy dziecko ssie palec lub smoczek lub kawałek szmatki. Jednak odruch ssania dziecka jest potrzebą podstawową i nie może być oceniane z tego rodzaju kryterium.
Odruch ssania i smoczka: bądźmy szczerzy
Spróbujmy więc uzyskać jasny obraz odruchu ssania dziecka i tego, jak dobre lub złe jest jego wspomaganie. Definiowanie ssania jako złego nawyku nie jest poprawne z naukowego punktu widzenia, ponieważ nie ma na to dowodów! Właśnie dlatego, że odruch ssania jest naturalnym instynktem, należy go wspierać u noworodka, a nie tłumić. Z czasem całkowicie zniknie, ale zrobi to samo!
Ważne jest, aby nie oferować dziecku smoczka tylko po to, by poczuł się dobrze.Jeśli podasz mu go tylko wtedy, gdy rzeczywiście poczuje potrzebę ssania, odruch zniknie sam, gdy tylko u dziecka rozwinie się niezbędny psychofizyczne.Oczywiście tak, będzie mógł (i będzie musiał) pomóc w tym procesie, przestając dawać mu to spontanicznie i czyniąc go odpowiedzialnym.
Kiedy będzie w stanie to zrozumieć, możesz przekonać go, że jest teraz duży dla smoczka i że może możesz dać go małemu dziecku, które potrzebuje go bardziej niż on ... Sprawienie, że poczuje się ważny i teraz dorosły będzie pomóż mu oderwać się od tego przedmiotu we właściwym czasie, ale do tego czasu pozwól mu oddawać się przyjemności ssania, aby zaspokoić swój pierwotny odruch.
