Szkoła po koronawirusie: możliwy scenariusz
5 marca 2020 r.: data, której nie mogliśmy odwołać: szkoły są zamknięte po kryzysie Covid i teraz wiemy, że to był koniec roku szkolnego w klasie i początek prawdziwej kwarantanny. Koniec z żartami z przyjaciółmi lub dźwiękiem dzwonka, aby oznaczyć godziny. Pożegnaj się z tą normalnością, która czasami nas stresowała, ale którą nauczyliśmy się doceniać podczas tych miesięcy wymuszonego STOPU.
Ministerstwo i nauczyciele różnych instytutów natychmiast zorganizowali się do prowadzenia nauczania na odległość, DaD, od szkoły podstawowej do średniej.
Obserwując i doświadczając na co dzień tej nowej metody nauczania, możemy powiedzieć, że mamy już dość i mieć nadzieję, że od września szkoła będzie mogła ponownie zacząć z dziećmi jako bohaterami, w swoich klasach. Oczywiście nie będzie już tak samo, a środki ostrożności zapobiegające nowemu rozprzestrzenianiu się wirusa będą musiały zostać gwałtownie zwiększone. Jednak myślenie, że rok szkolny może zostać wznowiony z tatą, jest jednym z najgorszych koszmarów dla naszych rodzin.
Początkowo minister Azzolina ogłosiła hipotezę nauczania mieszanego (pomiędzy częstotliwością a odległością), w którym klasy będą podzielone na grupy, aby zwiększyć dystans między dziećmi: w konsekwencji przez trzy dni w tygodniu połowa każdej klasy musiałaby zostać w domu z osobą dorosłą obok nich, aby połączyć się z platformą szkolną.
W tym przypadku dzieci uczęszczałyby do szkoły przez około cztery miesiące, co sprawiało, że oboje rodzice byliby prawie niemożliwi do pracy.
Hipoteza ta wzbudziła zaniepokojone reakcje wielu grup matek ze wszystkich Regionów, komitetów, stowarzyszeń branżowych, do tego stopnia, że kilka dni później minister wycofał się i pojawiły się nowe propozycje, bardziej odpowiednie dla rodzin i przyszłości naszych dzieci.
Zrozumiano, że kształcenie na odległość jest nieadekwatne dla uczniów szkół podstawowych, a także gimnazjalistów, którzy wyszli z tego okresu niezmotywowani i bez bodźców, przekonani, że są na wakacjach!
Całkowicie zabrakło piękna szkoły, na którą składają się uśmiechy, śmiech, relacje i współudział, ponieważ ekran może przekazywać wyobrażenia, ale nie emocje, które są fundamentalne w rozwoju i wzroście dziecka.
Myślimy również o dzieciach z niepełnosprawnością, SLD i SEN, dla których kontakt z ludźmi ma fundamentalne znaczenie, a ich nauczanie wymaga ciągłych testów i dostosowań, aby mogły nabrać pewności siebie i dysponować niezbędnymi narzędziami do tego.
DAD pozbawiło dzieci możliwości uczenia się „przez działanie”, eksperymentowania, pogłębiania podstawowej dynamiki relacyjnej ich wieku, ukrywając za technologiczną barierą komputera PC swoje małe, duże obawy, które nie znalazły okazji do rozwiązania i pokonaj.
W tej chwili Ministerstwo i Regiony próbują opracować plan ponownego otwarcia żłobków i ośrodków letnich, we współpracy z gminami i tkankami stowarzyszeniowymi terytoriów, ale trudne problemy zdrowotne pozostają do rozwiązania. Jakie środki zapobiegawcze będą musieli podjąć organizatorzy, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko?
Możliwy scenariusz powrotu do szkoły
Scenariusz, który nasuwa się przed bezpiecznym rozpoczęciem następnego roku szkolnego, wydaje się jeszcze bardziej złożony.
Ewentualny protokół mógłby opierać się na następujących punktach:
- codzienna kontrola temperatury dla dzieci, nauczycieli i personelu ATA;
- zwiększenie bezpiecznej odległości między jednym dzieckiem a drugim w klasach, dzielenie małych uczniów na grupy i angażowanie ich w różne zajęcia, takie jak sport, muzyka i sztuka;
- obowiązkowe stosowanie masek dla osób wchodzących do budynków szkolnych;
- zakaz zgromadzeń przez przesunięty czas wejścia na zajęcia;
- sanityzacja środowisk, zwłaszcza sal gimnastycznych, łazienek i stołówek.
Najbardziej krytyczną kwestią, którą należy się zająć, jest z pewnością kwestia „zajęć alternatywnych” w stosunku do tradycyjnego nauczania (sport, muzyka, sztuka), które nie są możliwe bez zwiększenia wykwalifikowanych nauczycieli i zapewnienia nowych odpowiednich przestrzeni.
Nawet pomysł przyjęć naprzemiennie, jeśli z jednej strony zmniejszyłby liczbę dzieci, z drugiej grozi stworzeniem nowych niedogodności dla pracujących rodziców, którzy również byliby zmuszeni do rewizji swoich grafików. Wiemy, ile 15-30 minut może zrobić różnicę dla pracowników, którzy mają ustalony czas rozpoczęcia!
Priorytetem jest zawsze to, aby dzieci wróciły, by z ławek posłuchać nauczycieli i móc spojrzeć rówieśnikom w oczy. Możliwość aktywnego uczenia się, komunikowania się i nawiązywania kontaktów towarzyskich to niezbywalne potrzeby, których w żaden sposób nie zastąpi monitor i skrzynka pocztowa pełna e-maili.
Tak, marzymy o prawdziwym powrocie naszych dzieci do szkoły i chcemy mieć pewność, że jest to możliwe przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności i że tak się stanie.
Aby skontaktować się z Veronicą i poprosić o poradę dotyczącą badania: https://ascuolaconamore.it/
