Śpi 6 miesięcy, a potem budzi się: Syndrom Śpiącej Królewny to choroba

Beth Goodier, 17-latka z Stockport w Cheshire, pewnego popołudnia zasnęła na kanapie i spała przez sześć miesięcy, 22 godziny na dobę: po prostu spała, obudziła się w transie marzeń, aby dostać trochę jedzenia, picia i idź do łazienki Według matki Beth spała 75% czasu przez ostatnie 5 lat, a jej córka cierpi na zespół Kleine-Levina (KLS), znany jako zespół śpiącej królewny.

Ładowanie ...

Młoda Angielka jest jednym z przypadków choroby, która dotyka głównie nastolatków, zazwyczaj mężczyzn, uniemożliwiając im kontynuowanie naturalnego toku życia i zmuszając do snu. Beth rzadko wstaje, jeszcze rzadziej wychodzi z domu, a kiedy to robi, musi poruszać się na wózku inwalidzkim, ponieważ jest zbyt zmęczona, by chodzić, często kierowana tylko przez lekarza.

Jego matka początkowo myślała o najgorszym: guzie mózgu lub „krwotoku. Ale wszystkie testy były negatywne. Jej stan zbijał z tropu personel medyczny, dopóki lekarz nie przypomniał sobie kolegi, który zajmował się taką sprawą.
Od czasu jej diagnozy Beth spała więcej niż była przytomna, przez wiele jej urodzin, świąt Bożego Narodzenia i wakacji letnich. Kiedy się budzi, nie pamięta swojej choroby ani czasu spędzonego na spaniu.
Beth musiała rzucić studia, a matka z pracy, aby w 100% opiekować się córką. Podczas jednej ze swoich chwil przytomności, dziewczyna spotkała Dana, 25-letniego partnera, który pomaga jej w przebudzeniach, momentach, w których Beth nie tylko czuje się bardzo zdezorientowana, ale także oszołomiona. Te chwile przebudzenia trwają wtedy bardzo krótko: około dwóch tygodni. A ona jest naprawdę urokiem:

Są inne historie o „śpiących" chłopcach, w samej Anglii jest ich około stu, ale krewnym nie podoba się nazwa „Syndrom Śpiącej Królewny", bo w tym wszystkim nie ma nic romantycznego ani słodkiego. Każdemu przebudzeniu towarzyszą stany lęku, potem depresji na całe życie stracone we śnie, teraz nie do odzyskania.I jest niewiele projektów na przyszłość, całkowicie związanych z niepewnością tego stanu: maksymalne oczekiwanie jest w nadziei przebudzenia. Nie ma przyszłości na uniwersytet, pracę ani małżeństwo. Nie ma pocałunku od księcia z bajki, który mógłby uwolnić tych facetów od tego strasznego losu. Musimy tylko skrzyżować palce i uśmiechnąć się tak, jak robi to Beth, gdy nie śpi: