Test Coombsa: ważny test przeciwciał w ciąży
Test Coombsa składa się z badania krwi stosowanego w celu wykrycia obecności przeciwciał zdolnych do atakowania krwinek czerwonych, co jest ważne dla kobiet w ciąży, aby móc zweryfikować zgodność grupy krwi matki i płodu lub ogólnie, aby ocenić zgodność grup krwi pod kątem transfuzji lub zdiagnozować postacie anemii.
Test Coombsa został opracowany w 1945 roku przez immunologów z Cambridge, Robina Coombsa (stąd jego nazwa), Arthura Mourant i Roba Race'a. Kiedy kobieta jest na początku ciąży, będzie musiała wykonać ten test, aby określić możliwą obecność czynnika Rh (który może być dodatni lub ujemny), zwanego również antygenem D.
Antygen D, podobnie jak antygen AB0, znajduje się na powierzchni czerwonych krwinek i jest rozpoznawany przez system obronny organizmu. Jeśli ciężarna kobieta ma grupę krwi Rh ujemną, a płód ma grupę krwi Rh dodatnią, krew matki i dziecka nie będzie kompatybilna. Przy pierwszym kontakcie krwi jednego z krwią drugiego (czy to w czasie porodu, aborcji, czy podczas „amniopunkcji”) organizm kobiety rozpozna płód jako obcy, a przy kolejnej ciąży zmusi jego układ odpornościowy do wytwarzania przeciwciał anty-Rh w celu zniszczenia czerwonych krwinek płodu, postrzeganych jako „obcy” i „wrogowie”. Ta reakcja spowoduje „niedokrwistość hemolityczną u płodu”.
Dlatego rozumiemy, jak ważne jest wykonanie testu Coombsa u kobiety w ciąży: ten test pozwoli wykryć obecność przeciwciał anty-Rh, diagnozując możliwe ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u dziecka, które ma się urodzić. W ten sposób będzie można podjąć próbę zapobiegania chorobie hemolitycznej.
Test Coombsa, który może być bezpośredni lub pośredni, jest stosowany nie tylko w ciąży, ale także w przypadku chorób autoimmunologicznych, nowotworów czy do sprawdzenia zgodności między dwoma rodzajami krwi po przetoczeniu. Dowiedzmy się razem wszystkiego, co trzeba wiedzieć o tym teście, kiedy to zrobić i jak zinterpretować pozytywne lub negatywne wyniki.Najpierw jednak oto film, jak rozpieszczać swojego malucha w brzuchu:
Kiedy wykonać bezpośredni test Coombsa?
Test Coombsa składa się z prostej próbki krwi, którą może przepisać lekarz rodzinny lub hematolog. Może to być jego rodzaj: bezpośredni lub pośredni. Bezpośredni test Coombsa ma na celu wykrycie przeciwciał na powierzchni czerwonych krwinek i jest przepisywany pacjentom cierpiącym na anemię o nieznanym pochodzeniu.
Po pobraniu krwi czerwone krwinki są izolowane i inkubowane z tak zwaną „surowicą Coombsa”, czyli surowicą opartą na ludzkich anty-immunoglobulinach (Ig), zdolnych do rozpoznawania przeciwciał obecnych na krwinkach czerwonych błona (słynne anty-Rh) Jeśli anty-immunoglobuliny zwiążą się z anty-Rh, test będzie pozytywny, jeśli przeciwciała nie są obecne i wiązanie nie zostanie uzyskane, test będzie negatywny.
Bezpośredni test Coombsa jest przepisywany w przypadku chorób takich jak mononukleoza zakaźna, gruźlica, choroba hemolityczna noworodków, reumatoidalne zapalenie stawów. Jest również przepisywany osobom, które miały rzekomą anemię transfuzyjną z powodu niezgodności krwi lub „niedokrwistość związaną z lekiem”. środki hemolityczne (zwykle powszechne po zażyciu niektórych antybiotyków).
Kiedy wykonać pośredni test Coombsa?
Pośredni test Coombsa służy do wykrywania we krwi obecności przeciwciał anty-Rh, które mogą atakować i niszczyć czerwone krwinki. Test ten jest przepisywany osobom, które miały kontakt z krwią inną niż własna, a więc – na przykład – w przypadku transfuzji lub w czasie ciąży.
Ciężarna kobieta poddawana jest temu testowi, ponieważ przeciwciała anty-Rh w jej krwi, jeśli są obecne, mogą przenikać przez łożysko i atakować czerwone krwinki płodu, powodując „niedokrwistość hemolityczną, zwaną również MENF. płód Jest to choroba rzadko występująca w pierwszej ciąży, ale zawsze dobrze jest wykonać to badanie w rutynowym badaniu kontrolnym w pierwszym trymestrze, a następnie powtórzyć je w 28. tygodniu ciąży.
Jak zinterpretować pozytywny wynik?
Jeśli bezpośredni test Coombsa jest pozytywny, oznacza to, że test wykrył obecność przeciwciał związanych z czerwonymi krwinkami. Jeśli natomiast wynik testu jest ujemny, oznacza to, że na powierzchni czerwonych krwinek nie ma przeciwciał, a w konsekwencji stwierdzone objawy mają inne przyczyny.
Jeśli pośredni test Coombsa jest dodatni, oznacza to, że we krwi znajdują się przeciwciała anty-Rh. W tym momencie kobieta w ciąży musi przejść dokładne badanie lekarskie, które pozwoli określić, czy pozytywny wynik jest wynikiem reakcji na transfuzję, „autoimmunizacji, infekcji”, stosowania leków, czy też rzeczywiście , do „niezgodności między grupą krwi a płodem, co może prowadzić do rozwoju „niedokrwistości hemolitycznej”.
Więcej informacji na temat testu Coombsa można znaleźć na stronie internetowej Istituto Superiore di Sanità.
