słonecznik bulwiasty

Topinambur, zwany także rzepą niemiecką, topinamburem lub ziemniakiem amerykańskim - prawdopodobnie ze względu na fakt, że przez dziesięciolecia był ważnym zamiennikiem ziemniaka - jest wieloletnią rośliną zielną pochodzącą z Ameryki Północnej (szczególnie Kanady), przywiezioną do Europa na początku XVII wieku i należąca do rodziny Compositae Tubuliflorae.

Roślina karczocha jerozolimskiego wygląda jak duża stokrotka i może osiągnąć trzy metry wysokości, dostosowuje się do różnych rodzajów gleby i dlatego jest łatwa do uprawy we wszystkich ogrodach, w tym domowych.

Istnieją dwie odmiany karczocha jerozolimskiego: wczesna biała, która jest dostępna na rynku od końca sierpnia oraz burgundowa, którą znajdziemy na rynku od października do wczesnej wiosny.

Topinambur: właściwości odżywcze

Topinambur dostarcza bardzo mało kalorii (30 Kcal na 100 gramów produktu), składa się w 80% z wody, białek, cukrów, węglowodanów i błonnika pokarmowego. w minerałach znajdziemy potas, magnez, żelazo i fosfor.

Bulwa ta jest również szczególnie bogata w inulinę (do 60% suchej masy), co czyni ją szczególnie odpowiednią dla diabetyków oraz dla tych, którzy chcą wykorzystać jej właściwości trawienne i przywracające równowagę flory jelitowej. Jeśli chodzi o aminokwasy, obecne są asparagina, cholina i arginina.

Topinambur w kuchni

Karczochy jerozolimskie, zwykle używane w kuchni piemonckiej jako bagna cauda, ​​zbierane są zimą, są bardzo pożywne, a ich gotowanie przypomina ziemniaki: można je więc gotować, gotować na patelni, a nawet smażyć. Ale można je również jeść na surowo, na przykład w sałatkach pokrojonych w plasterki i doprawionych olejem, cytryną, solą i pietruszką lub pokruszonych jak rzodkiewki.

Również smaczne gotowane au gratin: wystarczy obrać je, pokroić w plastry, sparzyć przez kilka minut we wrzącej wodzie, ostudzić i gotować przez 5 minut przykryte beszamelem i szczyptą gałki muszkatołowej.

Z bulw tej rośliny uzyskuje się również mąkę, która może zastąpić do 10% mąki pszennej przy przygotowywaniu chleba, słodyczy i ogólnie wypieków.

Topinambur w ziołolecznictwie

Korzenie topinamburu są uważane za galaktogenne, to znaczy zdolne do zwiększania i pobudzania wydzielania mleka u kobiet karmiących piersią. Ponadto ekstrakt z topinamburu okazuje się bardzo przydatny w przypadku nadwagi, będąc ważnym środkiem wspomagającym odchudzanie: spożycie topinamburu, zwłaszcza poprzedzone dobrą szklanką wody, nie tylko ułatwia trawienie, ale także sprzyja poczucie sytości, łagodzenie niekontrolowanych napadów głodu.

Z topinamburu, który jest uważany za środek tonizujący, żołądkowy, żółciopędny i moczopędny, wykorzystuje się również liście, przydatne w łagodzeniu dolegliwości związanych z niewydolnością serca. I wreszcie, ponieważ nie zawiera glutenu, nadaje się również do diety na celiakię.