Witamina D a dzieci: dlaczego tak ważne jest jej podawanie w wieku pediatrycznym
W przeciwieństwie do witaminy C, witamina D znajduje się nie tylko w pożywieniu, ale jest wchłaniana głównie poprzez ekspozycję na słońce.Niemniej jednak przyzwyczajanie dzieci do zdrowego i zrównoważonego odżywiania jest niezbędną praktyką, aby zapewnić im optymalny wzrost. znajdź pomysły na zdrowe przekąski, którymi możesz cieszyć się w szkole w ciągu najbliższych kilku dni, obejrzyj je, a następnie czytaj dalej, aby uzyskać wszystkie informacje na temat witaminy D.
Witamina D: co to jest i gdzie ją znaleźć
Jako rodzic masz obowiązek dbać o to, aby Twoje dziecko rosło zdrowe i silne już od pierwszych dni życia. Opieka nad noworodkiem wymaga dużo energii i wysiłku, ale ważne jest, aby kontynuować opiekę nawet w kolejnych latach.
Odkąd poznałaś swoje dziecko, wymieniono ci pewne zabezpieczenia, które możesz zapewnić noworodkowi: kilka dobrych praktyk do przyjęcia, kilka porad dotyczących karmienia piersią oraz krótką listę witamin, które należy podawać doustnie z kroplami, w tym witaminę D.
Witaminę D zaczynasz od najmłodszych lat, ponieważ niemowlęta mają jej naturalnie niedobory, ale nadal potrzebują jej, aby zdrowo rosnąć.
Mówiąc o witaminie D, mamy na myśli właściwie grupę witamin: najważniejsze to witamina D2 (ergokalcyferol) i witamina D3 (cholekalcyferol).
Pierwsza jest pochodzenia roślinnego, natomiast witamina D3 jest tym, co organizm ludzki produkuje i metabolizuje na co dzień.
W rzeczywistości witamina D jest normalnie wytwarzana w skórze dzięki bezpośredniej ekspozycji na światło słoneczne i promieniowanie ultrafioletowe.Ten całkowicie naturalny mechanizm zapewnia, że dehydrocholesterol, pochodna cholesterolu, jest przekształcany w witaminę D3.Na tym etapie substancja jest przekształcana. jeszcze nieaktywny, będzie musiał dotrzeć do wątroby i nerek, aby stać się hormonem: 25-(OH)2-cholekalcyferolem.
Z dietą można wprowadzić niewielką ilość witaminy D, która jest zawarta w pokarmach rzadko spożywanych przez dzieci chętnie, takich jak tłuste ryby (łosoś), śledź, sardynki i tran z wątroby dorsza, tuńczyk w puszce, żółtko jaja, masło , zielone warzywa liściaste i inne produkty spożywcze z dodatkiem witaminy D, takie jak niektóre odmiany mleka.
Dlaczego suplementacja witaminy D jest ważna dla dzieci
W powszechnej opinii ekspertów tę witaminę należy bezwzględnie podawać dzieciom w każdym wieku. Dlaczego ten hormon jest tak ważny dla ich zdrowia?
Weź pod uwagę, że w sytuacji, gdy prowadzony jest prawidłowy tryb życia, witamina D przyjmowana w diecie stanowi jedynie około 20% dziennego zapotrzebowania. Reszta, 80%, powinna być naturalnie produkowana przez nasz organizm dzięki bezpośredniemu kontaktowi ze słońcem.
To nie przypadek, że witamina D, a konkretnie D3, nazywana jest również witaminą Słońca.
Przyjmowanie odpowiednich dawek tej substancji w zależności od wieku jest niezbędne do prawidłowego rozwoju naszego dziecka: nie tylko wspomaga wchłanianie wapnia z jelita, ale umożliwia w ten sam sposób aktywację innych funkcji życiowych.
Na przykład, że wapń i fosfor są ponownie wchłaniane przez nerki; jest to niezbędne do odkładania się wapnia w kościach i zębach, ponieważ to właśnie te dwie substancje nadają układowi kostnemu wytrzymałość i solidność.
Najnowsze badania na ten temat podkreślają, że witamina D może przynieść znaczące korzyści zarówno systemowi odpornościowemu, jak i nerwowo-mięśniowemu dziecka w wieku rozwojowym, ale także, że jest fantastycznym sprzymierzeńcem w zapobieganiu infekcjom dróg oddechowych u dziecka, zaostrzeniom ataków astmy i poprawić stan atopowego zapalenia skóry.
Dlatego odpowiednie spożycie witaminy D jest niezbędne we wszystkich grupach wiekowych. W szczególności dotyczy to płodów w łonie matki (faza prenatalna) i tych w pierwszych latach życia, ale znaczenie odpowiedniej ilości witaminy D w organizmie utrzymuje się przez cały okres wzrostu, w tym dojrzewanie.
Niedobór witaminy D: dlaczego dotyka on dzieci?
Do tej pory szacuje się, że około 50-70% włoskich dzieci ma niedobór witaminy D, ze szczytami w okresie noworodkowym i młodzieńczym.W związku z tym konieczne jest uzupełnianie tego hormonu przez bardzo długi okres czasu. Do tych wyników można doszukać się w dzisiejszym stylu życia, zbyt mało nastawionym na sprzyjanie sytuacjom, w których możliwe jest pozyskiwanie witaminy D. I niestety jest to widoczne zarówno u dzieci, jak iu dorosłych.
Nawyki młodych ludzi w krajach rozwiniętych bardzo różnią się od tych w krajach rozwijających się: niedostateczna ekspozycja na słońce, niewłaściwy styl życia, pospieszne i nie zawsze prawidłowe odżywianie (spożywanie niezbilansowanej żywności, takiej jak niezdrowa żywność zamiast świeżej), mało zróżnicowana dieta i Siedzący tryb życia. Wszystkie czynniki ryzyka wystąpienia niedoboru witaminy D.
Wielogodzinne przebywanie w zamknięciu w szkole i w domu, przed tabletami, smartfonami i telewizją z pewnością nie pomaga w pokryciu dziennego zapotrzebowania na ten hormon u dziecka/chłopca w pełni wzrostu. Co więcej, gdy jesteśmy wystawione na słońce, mamy tendencję do pokrywania się obfitymi dawkami kremów przeciwsłonecznych, co z jednej strony jest całkowicie słuszną praktyką zapobiegającą wystąpieniu czerniaka na skórze, z drugiej minimalizuje naszą naturalną produkcję witaminy D. Hormon jest aktywowany i wytwarzany tylko wtedy, gdy kontakt ze słońcem i promieniami ultrafioletowymi jest bezpośredni i nie jest osłonięty barierami ochronnymi wielu produktów z ochroną UVA i UVB.
Nic więc dziwnego, że kilka badań z ostatnich lat ujawniło fakt, że wiele dzieci w naszym kraju jest zdeterminowanych niskim poziomem witaminy D.
Jak sprawdzić niedobór witaminy D u dziecka
Po zidentyfikowaniu niektórych możliwych przyczyn niedoboru witaminy D dość łatwo jest rozpoznać objawy.
Najbardziej klasycznym jest astenia, czyli zmęczenie fizyczne, ale powszechne są również osłabienie mięśni, spowolnienie wzrostu kości i niewielkie bóle.
Jednak aby mieć pewność, że dziecko ma niedobór tej witaminy i nie przechodzi właśnie krytycznej fazy swojego rozwoju, konieczne jest wykonanie kilku badań krwi, oznaczających 25-hydroksywitaminę D (25(OH)D). Jeżeli analizy laboratoryjne wykażą poziomy poniżej 30 ng/ml to mamy do czynienia z hipowitaminozą.
Jeśli dziecko jest bardzo małe (poniżej 2 roku życia), niedobór witaminy D objawia się krzywicą, „zmianą wzrostu kości, która charakteryzuje się problemami z mineralizacją rozwijającej się kości i wynikającą z tego deformacją szkieletu.
Nawet jeśli krzywica jest dziś uważana we Włoszech za przestarzałą, w innych częściach świata jeszcze nie zniknęła. Można ją zdiagnozować u małych dzieci, zwłaszcza migrantów lub pochodzenia afrykańskiego, a zatem o bardzo ciemnej skórze. Właśnie ze względu na kolor skóry dzieci te są lepiej chronione przed promieniami ultrafioletowymi, ale syntetyzują mniej witaminy D.
Kiedy stawia się diagnozę krzywicy, oto co widzimy z fizycznego punktu widzenia: powiększenie nadgarstków i kostek, pojawienie się guzowatości w klatce piersiowej (tzw. krzywica różańca) i zmiękczenie kości czaszka (kula czaszki ping-ponga), a także wygięcie długich kości kończyn dolnych.
U dzieci powyżej 2. roku życia hipowitaminoza bardziej charakteryzuje się uogólnionym osłabieniem mięśni i większym ryzykiem złamań.
Kiedy jest potrzebny suplement witaminy D i na jak długo podawać go dzieciom?
Najważniejsze włoskie towarzystwa pediatryczne popierają suplementację witaminy D tylko w pierwszych 12 miesiącach życia, a szczególnie u dzieci karmionych piersią w dawce 400 I.U. na dzień. Jeszcze wcześniej zaleca się ciężarnej matce przyjmowanie określonych suplementów doustnie lub wystawianie się na słońce przez co najmniej 20 minut dziennie (zalecany czas, aby osoba dorosła miała wystarczającą ilość witaminy D do przyswojenia, o ile ręce i twarz są odsłonięte bez filtrów przeciwsłonecznych). Tym razem dla niemowląt i niemowląt nie zostało to jeszcze udowodnione, nie mówiąc już o tym, że niemowlęta poniżej 6 miesiąca życia nie powinny być pozostawiane na słońcu.
Suplementacja witaminą D jest zalecana także po pierwszym roku życia i przez cały okres wzrostu, w tym w okresie dojrzewania, zwłaszcza w miesiącach, w których występuje niedostatek naturalnego światła, takich jak okres zimowy lub gdy występują czynniki ryzyka (nieodpowiednia dieta, choroby przewlekłe i ciemna skóra).
Aby zapewnić odpowiedni poziom witaminy D aż do pełnoletności, zalecana jest zróżnicowana i zbilansowana dieta, która zachęca do uprawiania sportów i aktywności na świeżym powietrzu.
Gdyby tego było mało, pediatrzy namawiają do uzupełniania tego hormonu specjalnymi preparatami w kroplach, łatwymi i szybkimi w podawaniu nawet bardzo młodym. Małe fiolki witaminy D łatwo kupić w aptekach, całkowicie wolne od przeciwwskazań i naturalne. Nie ma lepszych marek niż inne, ponieważ ta substancja jest prawidłowo zawarta we wszystkich najbardziej znanych, w związku z tym wybór zakupu będzie zwykle dokonywany za radą pediatry lub również w oparciu o praktyczność samej butelki. Poniżej 12 miesięcy zakres jest wspomniany powyżej, około 400 u.i. dziennie, natomiast dla kolejnych grup wiekowych sięga 600 j.m., także z dorastaniem.
Równoważnik w kroplach jest minimalny: dla noworodków wystarczą 2-4 krople witaminy D dziennie, a dla starszych dzieci o kilka kropli więcej. Aby uzyskać bardziej pewną ilość, warto zapoznać się z kartą informacyjną zakupionego suplementu lub poprosić lekarza o szybką opinię.
Nie wiesz, jak skłonić malucha do przyjmowania witaminy? Jeśli jest to noworodek, krople wsuwaj w bok ust dzięki specjalnej pipecie, jeśli jest bardziej autonomiczne, podawaj łyżeczką lub wymieszaj krople bezpośrednio z poranną butelką lub pokarmem dla dziecka.
Operacja powinna odbywać się codziennie, ale ponieważ jest bardzo szybka, nie zawsze jest łatwa do zapamiętania!Nie martw się, nawet jeśli pominiesz kilka sesji, nic złego się nie stanie.
Hiperwitaminoza: jak jej uniknąć
Czy może istnieć ryzyko nadmiernej administracji?
Sytuacje hiperwitaminozy, czyli nadmiaru witaminy D, powstają tylko wtedy, gdy leki zawierające tę substancję są podawane w nadmiarze.
Nadmierne przebywanie na słońcu lub spożywanie dużej ilości pokarmów zawierających witaminę D nigdy nie prowadziło do żadnego przypadku hiperwitaminozy. Innymi słowy, kiedy wystawiasz się na działanie promieni słonecznych lub jesz żywność, która je zawiera, nie aktywuje się swego rodzaju nadprodukcja; rzeczywiście to jest tylko dobre!
Objawy tego zaburzenia są bowiem determinowane nadmierną absorpcją wapnia, co z kolei prowadzi do wzrostu wapnia, czyli stężenia wapnia we krwi. Z tym złym samopoczuciem związane są nudności, wymioty, biegunka, a na dłuższą metę wapń powoduje również uszkodzenie nerek i serca spowodowane odkładaniem się wapnia w zaatakowanych narządach.
Jak uniknąć sytuacji hiperwitaminozy? Wystarczy postępować zgodnie z instrukcjami pediatry lub farmaceuty i nie podawać dziecku więcej kropli niż to konieczne.
- Fundacja Veronesi
- Szpital Bambino Gesù w Rzymie
