Spontaniczna aborcja: objawy i przyczyny powszechnego zjawiska
Aborcja samoistna to samoistne przerwanie ciąży przed 22. tygodniem ciąży. Niestety, jest to bardzo częste zjawisko, dotykające 31 do 35 procent wszystkich ciąż i może być sporadyczne, jeśli zdarza się tylko raz, powtarzać się, jeśli kobieta dozna dwóch kolejnych poronień samoistnych, a nawet nawracać, jeśli kobieta cierpi co najmniej trzy kolejne poronienia. Na szczęście najczęstsze przypadki to sporadyczne spontaniczne aborcje. Co się dzieje podczas poronienia? Jakie są objawy? A przyczyny? Dowiedz się, co lekarz mówi o głównych przyczynach większości poronień.
Wszystko, co trzeba wiedzieć o poronieniu
W tym filmie dr Canevisio mówi wszystko, co trzeba wiedzieć o poronieniu. Ryzyko poronienia ma tendencję do zmniejszania się wraz z postępem ciąży: jeśli ryzyko jest największe w pierwszych tygodniach, zaczyna się zmniejszać od 12. tygodnia do 22. tygodnia, kiedy możesz czuć się bezpieczniej.
Zobacz też
Objawy poronienia
Spontaniczna aborcja objawia się jako typowe objawy utrata krwi, skurcze i bóle podobne do menstruacyjnych, wymioty. Nie każda utrata krwi jest objawem aborcji, ale w każdym przypadku należy skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli pojawiły się groźby „wcześniejszej aborcji a lekarz stwierdził, że ciąża jest zagrożona. Niewielkie przerywane krwawienie (z szyjki macicy i łożyska) może być normalne. Z drugiej strony, bardziej obfita lub ciągła utrata krwi oraz obecność w nich skrzepów są często objawem wystąpienia samoistnej aborcji. Czasem alarm budzi zanik objawów ciąży (opróżnienie piersi, zmniejszenie nudności).
Przyczyny poronienia
Spontaniczna aborcja może mieć różne przyczyny, które można podzielić na dwie duże grupy: przyczyny genetyczne i przyczyny niegenetyczne.Pierwsze dotyczą możliwych anomalii produktu genetycznego, które uniemożliwiają normalną ewolucję zarodka po zapłodnieniu. Najczęstsze są jednak przyczyny niegenetyczne, w tym wady rozwojowe macicy, choroby takie jak cukrzyca ciążowa i nadciśnienie, wady rozwojowe płodu.
Z różnych powodów (i kombinacji czynników) mogą wystąpić dwa rodzaje aborcji
- wczesne aborcje: często z powodu problemów z komórką jajową, niezdolnym do życia zarodkiem niosącym nieprawidłowości chromosomalne, który często ulega aborcji, ponieważ nie rozwija się prawidłowo.
- późne poronienia: głównie z powodu problemów „mechanicznych”, takich jak poszerzenie szyjki macicy, obecność łożyska przedniego, infekcje bakteryjne i wady macicy (przegroda, dwurożca lub zbyt mała macica)
Aborcje związane z płodem:
- Anomalie genetyczne należą do najczęstszych przyczyn najczęstszych przyczyn. Dotyczy 2 z 3 aborcji.
- Poważne wady rozwojowe płodu: są to znaczne wady rozwojowe serca, przewodu pokarmowego lub nerwowego.
- Ciąże mnogie zwiększają ryzyko poronienia: macica rozwija się zbyt szybko.
- W niektórych przypadkach CVS i amniopunkcja mogą spowodować aborcję.
Aborcje związane z matką:
- Malformacje macicy.
- Często są odpowiedzialne za późne poronienia. Są to rzadkie anomalie i występują u 0,1 - 0,5% kobiet.
- Jama macicy jest za mała.
- Polipy lub mięśniaki, które występują u 20% kobiet, mogą być przeszkodą w zajściu w ciążę, ale wszystko zależy od ich wielkości i lokalizacji.
- Infekcje: aborcja może mieć „pochodzenie bakteriologiczne, wirusowe lub pasożytnicze. Odpowiadają za to mikorplazmy (STD), listeria (zarazek obecny w mleku krowim), niektóre antybiotyki, wirus zapalenia wątroby typu B, opryszczka”. ospa, toksoplazmoza i niektóre tropikalne pasożyty.
- Niektóre zaburzenia hormonalne sprawiają, że błona śluzowa macicy nie nadaje się do gniazdowania.
- Zaawansowany wiek matki wpływa na jakość komórek jajowych, a tym samym na wystąpienie aborcji.
- Palenie i alkohol to czynniki, które negatywnie wpływają na jakość oocytów, zagnieżdżanie się i ogólnie na przebieg ciąży, zwiększając tym samym ryzyko samoistnego poronienia.
Przeczytaj także: NOWA KSIĄŻKA O CIĄŻY: Wszystko, co musisz wiedzieć, aby żyć macierzyństwem w bezpieczny i spokojny sposób na Amazon za 15,91 euro
Męskie przyczyny poronienia:
- Jakość nasienia może czasami być przyczyną powtarzających się samoistnych poronień.Spermogram pozwoli wtedy na zdiagnozowanie anomalii w nasieniu partnera.
Uznaje się, że kobieta ulega powtórnym poronieniom, gdy dozna co najmniej 3 kolejnych poronień. Ta sytuacja dotyczy od 0,4 do „1% kobiet. Według statystyk po 2 kolejnych poronieniach ryzyko nowej aborcji szacowane jest na 30%, a po 3 aborcjach wynosi 40%”.
Co się dzieje podczas poronienia?
Jeśli dojdzie do poronienia, lub jeśli masz objawy sugerujące taką możliwość, natychmiast skonsultuj się z lekarzem lub ginekologiem, który natychmiast wykona „USG”:
- jeśli wydalenie jest samoistne i całkowite, nie ma potrzeby żadnej interwencji medycznej
- jeśli wydalenie jest niecałkowite, otrzymasz tabletki prostaglandyny, hormony wywołujące skurcze i umożliwiające ewakuację tego, co pozostało w macicy. Można też poczekać 1-2 tygodnie, aby zobaczyć, czy macica może się oczyścić przez dalsze krwawienie, jednak jeśli ubytki stają się bardzo obfite (więcej niż trzy podpaski na godzinę) oraz w przypadku silnego bólu i/ lub gorączka, konieczne będzie udanie się na pogotowie.
W razie potrzeby lekarz może zastosować aspirację przez słomkę podłączoną do urządzenia umożliwiającego opróżnienie macicy (podobnie jak w przypadku dobrowolnych aborcji) lub łyżeczkowanie w celu wygładzenia błony śluzowej macicy w znieczuleniu ogólnym. Po tej operacji często następuje krótka hospitalizacja. W przypadku poronienia późnego konieczna jest hospitalizacja ze względu na ryzyko krwawienia. Usunięcie płodu odbywa się w znieczuleniu zewnątrzoponowym lub ogólnym.
Straty po poronieniu
Po poronieniu straty mają bardzo zmienny czas trwania, od kilku dni do kilku tygodni (czasami do następnej miesiączki). Straty mogą być duże i krótkotrwałe lub krótkotrwałe i długotrwałe lub mogą się zatrzymać i wznowić kilka dni później. Wszystkie te sytuacje są normalne, nawet jeśli nie zawsze są łatwe do opanowania, zwłaszcza gdy chcesz jak najszybciej „odwrócić stronę”.
Zwykle po kolejnej miesiączce przepisuje się kontrolę ginekologiczną z USG, aby sprawdzić, czy wszystko jest całkowicie normalne.
Spontaniczna aborcja: konsekwencje
Spontaniczne aborcje są być może trudniejsze do życia dzisiaj niż w minionych stuleciach, biorąc pod uwagę, że coraz częściej mamy złudzenie, że jesteśmy w stanie kontrolować życie, a ponadto ciąża jest diagnozowana coraz wcześniej. Nie mówiąc już o tym, że dzieci jest znacznie mniej niż w przeszłości.
Tak czy inaczej, nie należy lekceważyć konsekwencji poronienia.
Po aborcji zawsze następuje okres żałoby: do bólu po utracie płodu należy dodać poczucie winy matki. Aborcja odnosi się do poczucia porażki i poczucia winy. Nawet jeśli kobiety są ostrożne i czekają kilka miesięcy przed ogłoszeniem ciąży, aborcja jest jak "grom z jasnego nieba", chociaż większość aborcji spontanicznych jest spowodowana " nieprawidłowości chromosomalne, poczucie winy pozostaje nieuniknione, kobiety obwiniają się za to, że nie były w stanie donieść ciąży, a aborcja podważa również część ich kobiecości. Niektóre kobiety buntują się, próbują znaleźć winowajcę (siebie, lekarzy, stres…) i pogrążają się w żalu i depresji, zanim zaczną żałować niezbędne. W zależności od kobiety i przebiegu jej ciąży czas żałoby będzie mniej lub bardziej długi.
Może być potrzebna pomoc psychologiczna i często wystarczy jedna sesja. W każdym razie rola bliskich kobiecie jest kluczowa. Rozmowa z partnerem i rodziną może być bardzo pomocna, aby nie czuć się samotnym. Wsparcie musi być ciągłe, ponieważ z biegiem czasu pojawiają się daty, które nieuchronnie przypominają nam przeszłość: dzień, w którym miało się narodzić dziecko, rocznica aborcji. Aborcja spontaniczna jest bardzo częsta, co w większości przypadków nie wyklucza przyszłych ciąż.
Więcej informacji: Dlaczego nie urodziłem się przez Anitę Koehler Sanaysha za 14,56 € na Amazon
Kiedy jest kolejna ciąża?
Większość lekarzy zaleca odczekanie dwóch lub trzech cykli przed rozpoczęciem nowej ciąży. Jednak dla wielu lekarzy nie ma dowodów na to, że należy uszanować przerwę przed ponownym zajściem w ciążę. Ciąża, która rozpoczyna się w cyklu następującym po aborcji spontanicznej, zwłaszcza jeśli jest aborcją wczesną, ma tyle samo szans na zakończenie, co ciąża, która rozpoczyna się kilka miesięcy później.Ten okres jest zalecany przede wszystkim ze względu na psychologiczny wpływ aborcji.
Należy jednak pamiętać, że aborcja spontaniczna jest bardzo częsta, co w większości przypadków nie wyklucza przyszłych ciąż.
Jak radzić sobie z nową ciążą?
Zajście w ciążę po poronieniu zwykle budzi pewne obawy. Strach przed kolejną porażką często uniemożliwia matce inwestowanie swoich emocji w nową ciążę przez pierwsze kilka tygodni. Obawy te ustępują jeszcze długo po tym, jak aborcja miała miejsce w poprzedniej ciąży.Jeśli udręka jest zbyt silna, warto zwrócić się o pomoc do psychologa.
Więcej przydatnych informacji na temat spontanicznej aborcji można znaleźć w artykule dr Alessandry Graziottin, dyrektor Centrum Ginekologii i Seksuologii Medycznej H. San Raffaele Resnati w Mediolanie.
