Edukacja domowa: wybór na czas bardziej niż kiedykolwiek
Jeśli jesteś rodzicem dziecka w wieku obowiązku szkolnego, w 2020 r. mogłeś pomyśleć o tego rodzaju podejściu edukacyjnym do swojego dziecka, biorąc pod uwagę długie nieobecności dzieci w szkole z powodu koronawirusa.
Czy wiedziałeś o nauczaniu domowym? Tutaj podsumowujemy najważniejsze informacje. Zanim przejdziesz dalej, dowiedz się, jak stymulować kreatywność dzieci w poniższym filmie, napisz do naszej ekspertki Chiary Grecchi!
Co to jest nauczanie w domu i co to znaczy?
Edukacja domowa lub wychowanie rodziców, jak można zrozumieć z samego słowa, jest edukacją, którą rodzice zapewniają dzieciom lub zastępują je postaciami. Pod koniec każdego roku uczniowie w domu mogą przystąpić do egzaminu (aby przejść do następnej klasy w przypadku podjęcia decyzji o wysłaniu ich do szkoły) i konieczne jest samodzielne zaświadczenie w najbliższej szkole wyboru kształcenia dzieci/młodzież w murach domu.
Kształcenie w domu nie oznacza, że rodzice czy opiekunowie otwierają szkoły (w tym przypadku mówimy o Szkołach Rodzicielskich), ale że podejmują się pełnej edukacji nieletnich.
Podstawowa koncepcja polega na tym, że w nauczaniu domowym rodzina jest centrum wszystkiego: każdy, kto chce, może być zaangażowany w te zajęcia i może wnieść swoje osobiste doświadczenie i wiedzę, korzystając również z otaczającego go środowiska. Nie ma z góry ustalonych reguł czasu i dni, organizacja zajęć szkolnych leży w gestii rodzin. Niektórzy rodzice wolą podążać za dotychczasowym modelem szkolnym w zakresie godzin, które należy poświęcić na naukę, podczas gdy inni całkowicie od niego odchodzą, preferując bardziej spontaniczną naukę bez predefiniowanych tekstów. Nie oznacza to, że nie należy poddawać się biurokratycznym regułom; w rzeczywistości ci, którzy zdecydują się kształcić swoje dzieci w domu, nadal podlegają ustawodawstwu stanowemu. Prawdą jest też, że nie podlega się regulacjom regionalnym czy wojewódzkim.
Jak długo może trwać nauka w domu? Jednak zgodnie z tymi ogólnymi zasadami, student z domu nie może nigdy fizycznie iść do instytucji edukacyjnej, aż do osiągnięcia pełnoletności, a więc na uniwersytet.
Zobacz też
Rozprzestrzenianie się edukacji rodziców we Włoszech i na świecie
Jak wspomnieliśmy powyżej, ta możliwość, że rodziny muszą zagwarantować swoim dzieciom edukację poza granicami instytucji publicznych i prywatnych, nie jest powszechna we Włoszech, ale rośnie po wydarzeniach zdrowotnych z zeszłego roku.
W 2020 roku około 2000 włoskich rodzin zdecydowało się na ten rodzaj edukacji, ale wraz z nadejściem we wrześniu ubiegłego roku wydaje się, że dane potroiły się (źródło: Stowarzyszenie Edukacji Rodzinnej).
W pozostałych częściach świata ten wybór jest od dawna szeroko akceptowany.
W Stanach Zjednoczonych jest ponad 2 miliony dzieci uczących się w domu, podczas gdy w Anglii i Kanadzie odpowiednio 80 000 i 70 000 rodzin wybrało edukację domową jako metodę edukacji swoich dzieci. Z drugiej strony inne kraje europejskie, takie jak Francja i Hiszpania, mają akcesję liczebną podobną do modelu włoskiego. W niektórych z tych krajów jesteśmy w trzecim pokoleniu dzieci z edukacją domową i nawet najbardziej prestiżowe uczelnie na świecie przyjmują studentów, którzy wywodzą się z edukacji czysto domowej (patrz Harvard, Princeton i Yale).
Doświadczenie w nauczaniu domowym Eriki di Martino
W sieci można znaleźć kilka referencji jednej z pionierek włoskiego nauczania domowego, Eriki di Martino. Matka pięciorga dzieci w wieku szkolnym, wybrała ten sam model edukacyjny dla wszystkich swoich dzieci; co ona i jej mąż mają do zaoferowania w bezpiecznym środowisku swojego domu. Dziś jest rzecznikiem tej metodyki nauczania, a także konsultantem rodzin, które decydują się na tę drogę. Krótko mówiąc, prawdziwy autorytet w tym sektorze.
Również według Eriki edukacja rodziców we Włoszech silnie rośnie, ze szczególnym spadkiem w ostatnim okresie, kiedy liczba ta podwoiła się od wiosny 2020 r. i eksplodowała na początku września.
Zjawisko, o którym warto rozmawiać i informować rodziny.
We Włoszech zawsze były wykształcone, ale niewykształcone dzieci, które nigdy nie widziały czarnej tablicy z białą kredą i nigdy nie siedziały w szkolnej ławce.
Ale jak rodziny dochodzą do tej przeciwbieżnej decyzji?
Według doświadczeń Eriki w nauczaniu domowym, to głównie sztywność włoskiego systemu szkolnego nigdy w pełni jej nie przekonała. Po zapytaniu również o aspekty prawne, zdecydowała się na tę rodzinną przygodę.
Zdaniem eksperta, ci, którzy decydują się na edukację swoich dzieci w domu, muszą dobrze zorganizować dzień i zajęcia, aby przeplatać pracę rodziców ze wsparciem dydaktycznym.
Według Eriki uczniowie szkół podstawowych mogą potrzebować tylko kilku dobrze zorganizowanych godzin dziennie, aby zapewnić, że dzieci omówią wszystkie tematy, z którymi borykają się w szkole. Resztę czasu można poświęcić na zajęcia „poboczne”, takie jak spacery, wspólne gotowanie, które pod innymi względami kształtują malucha. Dla uczniów gimnazjum czas poświęcony na nauczanie jest oczywiście większy.
Pewne jest, mówi ekspert, że prawdziwą siłą jest współpraca, która ma miejsce w społeczeństwie, ponieważ dzięki nauczaniu w domu dzieci są aktywną częścią samej społeczności.
Co należy zrobić w szkole domowej?
Jeśli już zbliżasz się do tego świata, pokrótce zilustrujemy procedury, z którymi będziesz musiał się zmierzyć.
Należy pamiętać, że art. 34 włoskiej konstytucji wychodzi z założenia, że „niższa edukacja, prowadzona przez co najmniej osiem lat, jest obowiązkowa i bezpłatna”. W konsekwencji to sama edukacja jest obowiązkowa, a nie szkolna, a także w art. 30 stwierdza się, że za edukację dzieci odpowiadają przede wszystkim rodzice.
Zaczynając od tej świadomości, jesteś gotowy do rozpoczęcia! Oto, co musisz wiedzieć.
1- Wysyłaj pisemny komunikat do najbliższego kierownictwa oświaty co roku na nadchodzący rok; dołączyć również autocertyfikat poświadczający umiejętności techniczne i możliwości ekonomiczne rodziców. Dzieje się tak dlatego, że chociaż masz prawo kształcić swoje dzieci w domu, szkoła zawsze może przeprowadzić kontrolę w przypadku wątpliwości;
2- Zawsze bądź gotowy do dialogu, ponieważ, jak wielokrotnie podkreślaliśmy, jest to praktyka, która wciąż nie jest rozpowszechniona we Włoszech, a instytucje, jeśli przegapisz momenty dialogu, mogą chcieć dowiedzieć się więcej o Twojej sytuacji rodzinnej i jak kształcone są dzieci/młodzież;
3- Od 2018 r. dzieci/młodzież uczących się w domu są rejestrowane w ANS, Krajowym Rejestrze Uczniów, więc ich nazwisko znajduje się w kategorii „edukacja rodzinna”;
4- Również od 2018 r. oczekuje się, że uczniowie z wykształceniem rodzicielskim będą musieli przystąpić do egzaminu kwalifikacyjnego, aby przejść do następnej klasy. Te egzaminy kwalifikacyjne, przeprowadzane przez osoby prywatne, mają na celu sformalizowanie szkolnej kariery ucznia i konieczne jest przedłożenie programu szkolnego do wiosny (kwiecień) dołączając go do wniosku egzaminacyjnego. Programy muszą być zgodne z krajowymi wytycznymi MIUR, a nie z programem szkoły, w której wybrałeś, aby Twoje dziecko zdało egzamin;
5- Zawsze można zmienić zdanie, dając dziecku możliwość ponownego wejścia w tradycyjny system nauczania.
Czy wszyscy rodzice mogą uczyć w domu?
Ogólnie odpowiedź brzmi tak. W przeciwieństwie do tradycyjnych nauczycieli, nie ma potrzeby nabywania przez lata umiejętności pedagogicznych i infantylnych. To, co jest potrzebne nauczycielowi edukacji domowej, to nawiązanie trwałej relacji z dzieckiem, które zwykle jest już obecne jako rodzic.
Matka lub ojciec zobowiązują się do przekazywania swojej wiedzy zgodnie z rytmem i umiejętnościami ucznia, co nie zawsze jest możliwe w klasie szkolnej ze względu na ścisłe harmonogramy i terminy, których należy dotrzymać.
Niezbędnymi umiejętnościami nauczania przedmiotów szkolnych w domu są słuchanie i szacunek do siebie nawzajem, ale także umiejętność poprawnej odpowiedzi na wszystkie pytania, które uczeń nieuchronnie zadaje.
Sednem edukacji rodziców jest personalizacja programu edukacyjnego, cenna okazja, z której coraz więcej rodziców decyduje się skorzystać, stając się wychowawcami w 360 °. Rodzice Homeschoolers dużo się uczą i planują lekcje, próbując uciec od ustalonych wcześniej schematów szkolnych iw razie potrzeby korzystają z pomocy osób zewnętrznych lub autorytatywnych źródeł. Nawet w przypadku edukacji domowej konieczne jest monitorowanie postępów swojej metody, obserwując w tym przypadku dzieci nie jednym testem, ale szerszą obserwacją, która dotyka różnych aspektów danej osoby.
Plusy i minusy nauczania domowego
Jeśli temat Cię zafascynował, wystarczy podsumować i zobaczyć, jakie są plusy i minusy tej metody edukacyjnej, także patrząc na nią z punktu widzenia pedagogów.
Zalety: ogólny dobrostan jednostki, ponieważ edukacja domowa opiera się na pojęciach takich jak elastyczność i indywidualne podejście. Z oczywistych powodów dzieci w klasie mogą być słabo śledzone i dlatego mogą mieć tendencję do nieuczenia się. Dzięki nauczaniu w domu stosunek ten wynosi 1:1.
Program jest dostosowany do potrzeb dziecka/nastolatka, a jeśli uczeń ma trudności z przedmiotem, rodzic może spróbować bardziej interaktywnych podejść, minimalizując w ten sposób uczucia frustracji i trudności, które często występują w tradycyjnym nauczaniu.
Jeśli mamy do czynienia z dziećmi z niską odpornością immunologiczną, edukacja rodziców jest z pewnością realną opcją zapobiegania chorobom lub urazom.
I wreszcie, nie należy lekceważyć wielkiej korzyści płynącej z możliwości zarządzania własnymi zobowiązaniami i dynamiką rodziny, jak się uważa.
Wady: trochę brakuje socjalizacji z rówieśnikami; ryzykujesz izolację, jeśli opiekun ma niewielkie doświadczenie w sektorze. Aby przezwyciężyć ten problem, eksperci sugerują silną organizację i integrację z działalnością społeczno-kulturalną obszaru.
Zasad nie można przegapić nawet w domu, ponieważ są one niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka.
Kolejną wadą ekspertów jest nierównowaga, jaka powstaje w relacji rodzic-dziecko, gdy matka lub ojciec zostaje również nauczycielem: w szkole i w pracy istnieją precyzyjne hierarchie i relacje. Powstaje zatem pytanie, w jaki sposób dziecko uczone w domu może poradzić sobie z tym rozpoznawaniem ról.
Podsumowując, są to ogólne aspekty, które nie dotyczą indywidualnych sytuacji, ale dobrze jest pamiętać, jeśli chcesz dokonać tego delikatnego wyboru.
