Pasywne zachowanie agresywne: jak je rozpoznać
Gniew jest często postrzegany jako destrukcyjne uczucie. Kiedy go wypuścisz, możesz stracić zahamowania, raniąc inną osobę pewnymi słowami lub gestami, z krańcową granicą przemocy. Pomijając te poważniejsze przypadki, nawet prosty epizod złości jest traktowany negatywnie. nieutrzymywanie i uwalnianie tego uczucia dla siebie może być o wiele lepszym wyborem niż zamykanie go w swojej duszy, nieustanne „butelkowanie” urazy, złości i urazy.
W rzeczywistości wszystkie te stany umysłu manifestują się w zachowaniu, które definiują Brytyjczycy pasywne zachowanie agresywnelub pasywno-agresywny. Osoba, która postępuje w ten sposób, może mieć znacznie gorsze skutki niż osoba, która uwalnia swój gniew, a następnie powraca do stanu wewnętrznego spokoju. Osobowość pasywno-agresywna ma reperkusje na poziomie manipulacji i można ją dostrzec w postawach od „obojętności do” zamaskowanej agresji.
Aby rozpoznać to zachowanie – które w najpoważniejszych przypadkach może prowadzić do prawdziwego zaburzenia, wprowadzonego do DSM – jest kilka znaków, które można rozpoznać w postawach innych.
Zobacz też
Jak rozpoznać osobowość pasywno-agresywną
Być może nie wszyscy wiedzą, że stan biernej agresji sięga II wojny światowej. Tego typu zachowanie przypisywano zresztą powracającym z konfliktu żołnierzom, którzy wykazywali buntowniczy stosunek do leczących ich psychiatrów, a także pewną niechęć do wyrażania i wyrażania swojej złości w odniesieniu do przeżytego doświadczenia oraz bierny opór w wykonywaniu niektórych rozkazów. Nawet jeśli przez lata wykazano, że wojsko było Zespołu stresu pourazowegostąd zawsze wywodzi się definicja „biernego zachowania agresywnego”.
1. Strzeż się agresywnego języka pasywnego
Pierwszym znakiem, który należy uchwycić w przypadku podejrzenia o bierność i agresję, jest język. Ta forma wypowiedzi zawsze bowiem prowadzi do oscylowania od „bycia” biernym”, to znaczy bez rzeczywistej odpowiedzi lub z różnymi próbami zamknięcia dialogu, do wrogości.
W wypowiedziach osób bierno-agresywnych nigdy nie brakuje ironii i sarkazmu, które doprowadzone są do skrajności z zamiarem zranienia. W porządku dziennym nie będą żadne śmieszne żarty i wykopy. Oczywiście, gdy ci ludzie mają zostać zdemaskowani, korzystają z okazji, aby odwrócić powagę sytuacji, mówiąc „ale tylko żartowałem!” lub „traktujesz wszystko zbyt poważnie!”. W ten sposób przenoszą uwagę i problem z siebie, którzy wydają się „ofiarami”, na innych, którzy mogą czuć się „winni” błędnej interpretacji.
Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj języka może tylko uderzyć – aw wielu przypadkach zranić – rozmówcę, ponieważ poczuje się on wyparty przy pewnych odpowiedziach i nie będzie w stanie stawić czoła.
2. Prokrastynacja
Tak jak „stało się z żołnierzami II wojny światowej, którzy nie chcieli podporządkować się rozkazom, można znaleźć tę samą postawę, w której przejawia „bierną agresję”. To, co tym ludziom się nie podoba, zawsze będzie robione niechętnie lub, w najgorszych przypadkach, będą próbować sabotować projekt, nad którym nie chcą pracować, wydarzenie, w którym nie chcą uczestniczyć i inne sytuacje, w których nie chcą uczestniczyć nie lubię.
Jednak ten ich trend nie ujawnia się od razu. Zwłaszcza na polu miłosnym osoby pasywno-agresywne mogą we wczesnych okresach okazać się bardzo dyspozycyjne i uległe, ale ten stan nie potrwa jednak długo i wkrótce zaczną krytykować wszystko, nie akceptować osądów na ich temat. odwlekać wszystko, czego nie lubią robić i obwiniać innych za popełniony przez nich błąd.
3. Cisza kryje o wiele więcej niż myślisz
Ujawnianie innym własnych emocji lub uczuć wymaga wysokiego poziomu asertywności. W rzeczywistości, jeśli jesteś uzdolniony – i jeśli przez całe życie kultywowałeś – asertywność, to nie będziesz miał problemu z „rozebraniem się” z uczuć i tego, co myślisz, nawet nie bojąc się okazywać gniewu, gdy W większości przypadków jednak ludzie nie są w stanie wyrazić złości, działają biernie i zamykają się w sobie.
Takie zachowanie jest już zauważalne u dzieci, takie jak dąsanie się lub odmawianie mówienia po kłótni. Obowiązkiem rodziców jest stłumienie tej postawy, bo inaczej milczenie zawsze będzie uważane za „schronienie”, a także „broń”.
W obliczu kłótni lub zwykłego konfliktu pasywno-agresywny dorosły udaje, że nie ma napięcia lub przyjmuje rolę ofiary.
Pasywno-agresywna w miłości
Opisane powyżej zachowania są stosowane przez osoby, które cierpią z powodu biernej agresji we wszystkich różnych relacjach życiowych, w tym także miłosnych. Partner pasywno-agresywny narusza, mniej lub bardziej nieświadomie, jeden z podstawowych warunków związku, czyli chęć i umiejętność wyrażania swoich uczuć i myśli w celu nawiązania dialogu w parze. Rzeczywiście, osoba pasywna agresja nawet w tej sytuacji użyje milczenia jako broni, by w pewnych okolicznościach doprowadzić do niebezpiecznych wybuchów gniewu, na przykład za kolejny niepożądany projekt, z którego jednak nigdy nie wyraził swojego niezadowolenia.
Na koniec należy zauważyć, że osoby te wykazują pewną zależność emocjonalną od partnera. Potrafią krytykować różne aspekty jego osobowości, ale jednocześnie nie wiedzą, jak się bez nich obejść.
Jak radzić sobie z osobą pasywno-agresywną
Nie zawsze jest możliwe całkowite usunięcie osoby z jej życia z biernego zachowania agresywnego. W niektórych przypadkach trzeba z tym żyć i nauczyć się, jak nie dać się ponieść tej postawie lub manipulować nią.
Po pierwsze, konieczne jest jak najlepsze wykorzystanie tego, co psychologowie nazywają „inteligencją emocjonalną”. Chodzi o umiejętność równoważenia emocji i samodzielnego decydowania, jak bardzo chcesz być pod wpływem innych. Jeśli dostrzegamy, że dana osoba ma na nas szczególnie negatywny wpływ, musimy nauczyć się nadać jej „właściwą wagę” i odepchnąć ją.
Wtedy ci, którzy wykazują bierną agresję, czują się jeszcze silniejsi, gdy ich prowokacje kończą się sukcesem i wywierają wpływ na to, z kim mają do czynienia. Dlatego, jeśli nie ma możliwości ich całkowitego odrzucenia, należy je jakoś zignorować, nie reagując na dowcipy lub żarty bez żartobliwej intencji. To samo dotyczy partnera, który przejawia takie zachowania: jeśli nadal chcesz kontynuować związek, nie ma sensu być autorytarnym, ponieważ taka postawa może jeszcze bardziej zwiększyć gniew.
Wreszcie, jeśli bierne zachowanie agresywne pochodzi od członka rodziny, którym może być zarówno osoba dorosła, jak i dziecko, konieczna jest konsultacja z psychologiem, który może udać się na korektę tej postawy.
