Cesarskie cięcie: kiedy i jak długo trwa operacja ze znieczuleniem
Poród cesarski wiąże się z narodzinami dziecka dzięki zabiegowi chirurgicznemu, który w związku z tym wymaga „znieczulenia i bardzo odmiennej procedury w porównaniu z porodem naturalnym. operować w momencie, gdy poród naturalny stwarza trudności lub zagrożenia Zobaczmy szczegółowo, kiedy wykonuje się cesarskie cięcie, jakie są tego konsekwencje i kiedy można go uniknąć.
Co to jest cesarskie cięcie?
Poród cesarski polega na „operacji chirurgicznej wykonywanej na sali operacyjnej w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, podczas którego wykonuje się nacięcie na brzuchu matki w celu wyciągnięcia dziecka. Lekarz najpierw nacina skórę, potem mięsień brzucha, otrzewną, a na końcu macicę, aby uzyskać dostęp do dziecka.Cała procedura, łącznie ze szwami, trwa zwykle nie dłużej niż 40 minut.
Zobacz też
Cesarskie cięcie: kiedy i dlaczego się to robi?
Jest kilka powodów, dla których cesarskie cięcie musi być zaplanowane nawet z wyprzedzeniem. Co najważniejsze, stosuje się go, gdy poród naturalny nie jest możliwy. Dlatego:
- miednica mamy jest za ciasna
- dziecko jest za duże, aby przejść dopochwowo
- c „jest przeszkodą, która uniemożliwia dziecku odejście, np. mięśniakiem, torbielą jajnika, wadą łożyska (tzw. łożysko praevia)
- dziecko znajduje się w złej pozycji, np. na boku lub w pozycji zamkowej
Często konieczne jest przewidzenie porodu cesarskim cięciem ze względu na różne czynniki ryzyka dla matki lub nienarodzonego dziecka. Główne powody są następujące:
- choroby dziecka (cukrzyca, opóźnienie wzrostu, zagrożenia związane z różnego rodzaju wadami rozwojowymi, zwłaszcza narządów)
- krwawienie matczyne
- porody mnogie: porody bliźniacze lub mnogie
- choroby matki
- niezgodność RH
W innych przypadkach postanawia się w ostatniej chwili, nie planując tego, skorzystać z cesarskiego cięcia, na przykład, jeśli poród naturalny stwarza takie problemy lub trudności, jak:
- nadmierne zmęczenie matki
- problemy sercowo-naczyniowe matki, które uniemożliwiają zakończenie porodu
- szyjka macicy przestaje się rozszerzać
- główka dziecka jest za duża na rozszerzenie, a ewentualne nacięcie krocza nie wystarczy
- stan płodu, zidentyfikowany dzięki monitoringowi
Cesarskie cięcie: znieczulenie i operacja
Cesarskie cięcie, jak powiedzieliśmy, to prawdziwa operacja, która odbywa się na sali operacyjnej, a nie na sali porodowej. Chirurg nacina brzuch, a następnie macicę, aby następnie wyjąć dziecko. Owłosienie łonowe jest golone, a sonda umieszczana w pęcherzu, aby nie przeszkadzała chirurgowi podczas operacji ani nie została przebita. Skóra brzucha jest dezynfekowana. Chirurg nacina skórę, następnie mięśnie brzucha i macicę. Dziecko zostaje wyjęte, a wkrótce potem łożysko. Po raz drugi wszystkie grawerowane tkaniny są szyte nićmi lub zszywkami, które zostaną usunięte po 5-7 dniach. Jak długo trwa cesarskie cięcie? Czas trwania waha się od „godziny do półtorej godziny”, jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, bez komplikacji i trudności. Cesarskie cięcie wykonuje się w znieczuleniu zewnątrzoponowym lub w znieczuleniu ogólnym w przypadku nagłej potrzeby, ponieważ znieczulenie zewnątrzoponowe zaczyna działać po około 15 minutach.
Co dzieje się po operacji, jak radzić sobie z następstwami?
Bezpośrednio po cesarskim cięciu matka jest monitorowana na sali pooperacyjnej.Często odczuwane przez nią zmęczenie jest większe niż przy naturalnym porodzie. Na przykład wznowienie trawienia może powodować ból, który wymaga specjalnego odżywiania. Blizny mogą być bolesne, szczególnie z powodu skurczów poporodowych Blizna pozostała po cięciu cesarskim nabiera ostatecznego wyglądu po około 8 miesiącach, ale nie wolno jej wystawiać na słońce przez rok dziecko, często może się zdarzyć, że mleko ma trudności z produkcją na zmęczenie.Zabiegi, którym matka i dziecko są poddawane zaraz po urodzeniu, mogą być wtedy źle doznane z powodu rozłąki, którą powodują.Powrót do domu następuje zwykle po tygodniu.Wznowienie normalnych czynności musi być stopniowe i wolniejsze niż w przypadku porodu naturalnego, ale w większości przypadków po miesiącu cesarskie cięcie jest tylko wspomnieniem. Wiele matek musi przede wszystkim przezwyciężyć „żal", że zostały pozbawione doświadczenia porodu, widzenia i słyszenia narodzin dziecka. Matka po pierwszych chwilach, w których odzyskała siły i nawiązała z nim relację , czuję, że wracam do formy, czuję się jak poprzednio.
Ryzyko porodu cesarskiego
Choć dziś cesarskie cięcie stało się banalną operacją, która w niektórych klinikach przekracza 25% porodów, to nadal jest operacją. Ryzyko porodu cesarskiego to przede wszystkim infekcje, które są trzykrotnie wyższe niż liczba porodów naturalnych. Oprócz zagrożeń w ostatnich latach nastąpił wzrost liczby cięć cesarskich, a przyczyny mogą być różne:
- lepsze monitorowanie stanu zdrowia płodu
- lepsze zrozumienie zagrożeń dla niemowląt podczas porodu naturalnego lub przedwczesnego porodu
- wzrost ciąż wysokiego ryzyka, zwłaszcza bliźniąt lub późnych lat życia
- postęp technik chirurgicznych i anestezjologicznych
Jednak są też kontrowersje, ponieważ czasami cesarskie cięcie byłoby rozwiązaniem „natychmiastowym”, do którego ucieka się zbyt często, nawet jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.
