Klaustrofobia: objawy, przyczyny i leczenie
Klaustrofobia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych fobii i jest lękiem przed zamkniętymi i ciasnymi miejscami, takimi jak windy, metro, metro i wszystkie te wąskie miejsca, w których podmiot czuje się otoczony i pozbawiony wolności przestrzennej wokół siebie. w pełni cieszyć się poczuciem wolności, na które może mu pozwolić tylko uczucie „wolnego oddychania”.
Najczęstsze obawy, związane z klaustrofobią, to obawa, że sufit i podłoga zamkną się, przygniatając ludzi w pomieszczeniu, obawa, że wyczerpie się dopływ powietrza i umrze, strach przed omdleniem z powodu braku powietrze i światło. W najcięższych postaciach klaustrofobia rozciąga się na sytuacje wykraczające poza zamkniętą przestrzeń. Zdarza się na przykład, że osoby, które na nią cierpią, nie mogą znieść nawet koszuli z zapinanym kołnierzykiem.
Chociaż klaustrofobia jest powszechnym problemem, często jest przeoczana przez cierpiących na nią: starają się jej nie deklarować, wymyślając jakąkolwiek wymówkę, by wyjaśnić „dziwne” wyrzeczenia i zachowania kompromisowe, uważa się, że być może pewnego dnia klaustrofobia minie sama z siebie lub wręcz przeciwnie, nic nie można zrobić, a jest to złe, ponieważ z czasem klaustrofobia jest ukształtowana jako nawyk życia, jako codzienna równowaga psychiczna, dlatego należy się z nią zmierzyć i leczyć.
Klaustrofobia: przyczyna
Rozpoznanie podstawowych przyczyn klaustrofobii może być już dobrym początkiem do podjęcia właściwej drogi do powrotu do zdrowia.
Główne przyczyny możemy podsumować w 5 kluczowych pojęciach:
- Niebezpieczeństwo: doświadczasz sytuacji egzystencjalnej, emocjonalnej lub zawodowej, która wydaje się nie mieć wyjścia.
- Presja: zbyt długo byliśmy poddawani silnym naciskom, prośbom, oczekiwaniom i osądom, których nie możemy uniknąć lub na które nie możemy zareagować.
- Trauma: niedawno doświadczyłeś traumatycznego wydarzenia, które zagroziło Twojemu życiu lub życiu bliskiej osoby.
- Transformacja: prowadzisz życie, które nie jest już uważane za własne, ale nie jesteś w stanie dokonać zmian.
- Móżdżek: witalność została uwięziona w pajęczynie racjonalności, która chce wszystko kontrolować. Brakuje działania serca, instynktu i duszy.
Klaustrofobia: objawy
Objawy klaustrofobii zwykle pojawiają się dopiero wtedy, gdy dana osoba znajduje się w określonej sytuacji, na przykład w windzie lub podczas przechodzenia przez tunel.
Najczęstsze objawy – które zwykle ustępują, gdy osobie udaje się wydostać z zamkniętej przestrzeni – to:
- częstoskurcz,
- trudności w oddychaniu i uczucie uduszenia,
- wyzysk,
- hiperwentylacja,
- drżenie
- zawroty głowy i nudności,
- utrata kontroli,
- mrowienie w dłoniach i ramionach,
- lęk,
- suchość w ustach.
Klaustrofobia: jak się z tego wydostać
Jeśli dolegliwość nie jest poważna, możesz to zrobić samodzielnie, oddychając powoli i głęboko przed wejściem do zamkniętej przestrzeni: w ten sposób rozpraszasz się i „zapominasz” o strachu przed brakiem powietrza. Można również stosować techniki masażu i ciała, które stopniowo sprawiają, że ciało postrzega jako bezpieczny „dom”.
W przypadku nasilenia objawów i w przypadku napadów paniki przydatny jest przebieg psychoterapii, zwłaszcza typu poznawczo-behawioralnego – ewentualnie połączonego z lekami przeciwdepresyjnymi lub serotoninergicznymi – które stopniowo obnażają przerażającą sytuację i prowadzą do przezwyciężenia sam strach.
